Een wisselvallige dag met regen, natte sneeuw, hagel én zonnige perioden. 's Morgens had het gevroren. De tuin zat vol met vogels! En natuurlijk lokt dat de sperwer...

Helaas is de tak met mos meer tak dan mos geworden: vooral de merels zijn er kennelijk niet zo blij mee en hebben het 'tapijtje' weggehaald. Dat zorgt dus voor meer voer in beeld.... Hoewel we ze al eerder in de tuin hadden (1 of hooguit 3 tegelijk), zien we nu al enige tijd tussen de 10 en 20 sijsjes in de tuin. En dat is enorm genieten!

Terwijl de rest van Nederland zonnig weer heeft, wil de bewolking hier maar niet oplossen. Gelukkig is het druk in de tuin: er zitten veel vogels bij het eten! Ik word vooral blij van de vele sijsjes die er ineens zijn. Wat een kleurrijke vogeltjes zijn dat! En ze zijn eigenlijk helemaal niet zo schuw. Maar ook de boomklever laat zich weer wat vaker zien: die is lang afwezig geweest, terwijl hij aan het begin van de winter hier zo ongeveer 'woonde' en de dienst uitmaakte! De roodborstjes zijn de laatste tijd wat vaker samen aanwezig in de tuin: het is (bijna) lente, dus.... zou er een paartje gevormd zijn/worden? Het nestkastje hangt in elk geval klaar voor ze!

Het is vandaag prachtig weer: zon en rond het vriespunt. Terwijl ik de foto's uitzoek die ik gisteren heb gemaakt, zie ik vanuit mijn ooghoek 'iets' de tuin in vliegen... met een noodvaart. Een sperwer! Hij vliegt onder de klimop-heg. Meteen vrees ik voor de huismussen die daar meestal zitten... en terecht... er vindt een worsteling plaats en even later vliegt de sperwer naar een kei: hij heeft een mus in zijn klauwen. En, wat ik nog nooit heb gezien: het diertje bloedt uit zijn oogjes en snavel. Pfff, dit mag dan 'de natuur' zijn, maar het is wel een akelig gezicht...

Hij voelt zich kennelijk bespied en gaat op de buxushaag zitten (uit mijn zicht): hier wordt de mus geplukt en opgegeten (zo blijkt later). Omdat het erg lang duurt en er inmiddels ook weer enkele mezen af en toe een pindaatje knabbelen, besluit ik even buiten te gaan kijken. Ik verwacht hem eigenlijk niet te zien, maar hij zit prinsheerlijk op de buxushaag, met nog een klein stukje mus in zijn klauw. Hij ziet mij, maar blijft zitten. Ik ga heel rustig weer naar binnen en zie hem enkele minuten later met het laatste stukje mus onze boom in vliegen. Even later is hij weg....