Paaszondag. Zomers warm. Het wordt een wandeling aan de kust bij de Punt van Reide. Onderweg kom ik een paar koolzaadvelden tegen (foto links). Die passen qua kleur mooi bij pasen. Hoewel ik redelijk vroeg ben, zijn er meer mensen. Boven op de dijk waait het heerlijk. Op het gras zitten vooral brandganzen. Het is eb en in de verte, op een zandbank, liggen tientallen zeehonden (foto midden). Jammergenoeg net te ver om ze mooi in beeld te krijgen. Verderop grazen schapen met lammeren, die verschrikt opstaan als ik dichterbij kom. Ik wandel binnendijks weer terug: wat een verschil qua temperatuur, het is bloedheet zo zonder wind. In het water bij de vogelkijkhut staan enorme aantallen kluten en brandganzen. De lepelaars zie ik helaas niet. Er komen steeds meer fietsers en wandelaars, dus tijd om weer weg te gaan.
0 Comments
Nog nooit is het rond pasen zo lang zo warm geweest. Het is eigenlijk geen wandelweer, maar toch maak ik een rondje bij Oudemolen. Het is druk. Ik zie al meteen een muntvlindertje, maar helaas wacht hij niet netjes tot ik een foto heb gemaakt. Onderweg zie ik heel veel mannelijke oranjetipjes. Vliegend, eigenlijk nooit zittend. Ook een aantal landkaartjes die zitten te zonnen. Op de heide zie ik een roodborsttapuit en een geelgors en ik hoor een koekoek! Als ik bijna weer bij de auto ben, en ik loop te speuren naar het muntvlindertje, zie ik iets hangen aan de pinksterbloemen..... parende oranjetipjes! Grappig om te zien als er nog een tweede mannetje bij komt, maar die wordt uiteindelijk niet toegelaten.
Het blijft heerlijk zomers weer, rond de 25 graden, dus ook vandaag lekker wandelen. Deze keer is het in de omgeving van Bourtange. In eerste instantie valt het een beetje tegen, kaal en eentonig, maar al snel lopen we over de Bakovenskade en wordt het steeds mooier. Uiteindeijk bereiken we Duitsland. Dan lopen we langs een beekje dwars door een bos evenwijdig aan de grens (op Nederlandse grond). Het is er prachtig. Helaas staat nog niet veel in bloei, maar de salomonszegel die overal staat zit al goed in het blad en (bloem)knop. We bereiken de N365 en lopen over het Zwarte veen, schrale weilanden die nu schitterend geel zien van de paardenbloemen (foto links). Bij het water zien we ineens een gele kwikstaart man (foto midden). Hij schrikt even maar blijft toch zitten. Ook hij heeft het kennelijk warm, want hij neemt een bad. Zo leuk om te zien! Even verderop zie ik het eerste landkaartje van dit jaar (foto rechts).
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|