Het is zonnig, een graad of 14 en er zijn stapelwolken, maar die vliegen voorbij door de storm die er staat. Doordat er op de akkers nog niks groeit, ontstaan er hierdoor enorme stofwolken. Samen met mijn fotomaatje ga ik op zoek naar de purperreiger, lepelaar en bruine kiekendief. Het zijn vogels die o.a. voorkomen in moeras en rietlanden. De harde wind en de daarmee gepaard gaande zandhoos zorgen voor de nodige fotografie-uitdagingen, maar de ontmoeting met deze prachtige vogels maakt alles goed!

De zon schijnt nauwelijks, maar het is met een graad of 17 best aangenaam. Het waait wel, dus ik neem de telelens mee (macro heeft weinig zin). Eerst maar eens een wandeling over de heide. Dat is lang geleden en wat is het toch anders dan vanuit de auto. Je beleeft de natuur veel intenser vind ik. Je komt natuurlijk niet zo ver als met de auto en je bent voor de dieren (te) goed zichtbaar, maar je ziet (en hoort en ruikt) wel meer. En als je een beetje rustig bent (en er geen of weinig andere mensen (of loslopende honden!) zijn) kun je soms best dicht bij de dieren komen. De eerste verrassing is een groepje zwarte mezen. Hoewel ik weet dat ze in Drenthe zitten, had ik ze hier nog nooit gezien (wel op de Veluwe, zie blog), dus ik ben helemaal blij. Het zijn naaldboombewoners, waar ze tussen de takken naar spinnen en insecten zoeken. 

Als ik over het zandpad wandel dat dwars over de hei loopt, hoor ik van alle kanten vogels zingen. Vooral het geelgors mannetje valt op wat zang betreft. Hier zit hij in het topje van een jeneverbesstruik. Geelgorzen worden vrijwel uitsluitend aangetroffen in het oosten van Nederland. Daarnaast zie en hoor ik veel roodborsttapuiten, die me vanaf hun (te verre) uitkijkpost in de gaten houden.

Dan dient de volgende verrassing zich aan: een roofvogel vliegt boven de hei. Het is geen buizerd maar een kiekendief. Mijn hart maakt een sprongetje: zou het een blauwe kiek zijn? Een bruine kiek valt af. Het is dus een blauwe, grauwe of steppekiek. De blauwe kiek vrouw, die ik de afgelopen tijd heb gezien, zag er iets anders uit, maar wellicht is dit een juveniele blauwe kiek. Ze is geringd.

Onderweg naar huis besluit ik nog even naar de boerenzwaluwen toe te gaan. Althans, ik hoop dat ze inmiddels gearriveerd zijn (8 dagen geleden was er nog niks). Gelukkig, een klein groepje is alweer terug: wat doet dat toch lekker zomers aan dat gekwetter van deze vogeltjes.

Eigenlijk is het er een drukte van jewelste. Er vliegen zo veel vogels rond dat ik besluit even rustig op een bankje te gaan zitten in de hoop er een aantal op de foto te kunnen zetten. Dit is het resultaat.

Jammer genoeg willen de staartmezen, tjiftjaffen en roodborstjes die er ook zitten écht niet op de foto en ik besluit richting huis te rijden. Nog even een rondje hier in de buurt. Het is rustig (op de paaltjes). De roodborsttapuiten en graspiepers zijn er wel, maar laten zich niet fotograferen. Met uitzondering van deze ene graspieper die even mooi plaats neemt op een paaltje.

Al heel lang wil ik heikikkers zien. En dan niet 'gewoon' heikikkers, maar de mannetjes tijdens de paartijd. De mannetjes zijn dan namelijk blauw van kleur. Dit duurt slechts enkele dagen, dan zijn ze weer bruin van kleur, dus het is zaak om er op tijd bij te zijn. Eigenlijk is het er nooit van gekomen, tot vandaag. Samen met Jaap ga ik op zoek naar deze 'blauwe heren'. We vinden ze gelukkig vlot. Hoewel ze vrij schuw reageren, ze nog niet helemaal op kleur zijn én we tegenlicht hebben, lukt het ons toch een aantal foto's te maken. Helaas blijven ze op afstand (tussen de vegetatie), maar ik ben blij dat ik ze eindelijk eens gezien én gehoord heb.

We wandelen de hei op om te kijken of we nog wat anders kunnen spotten (adders?). Hoewel de zon bijna niet schijnt en zelfs op een gegeven moment helemaal verdwijnt (het blijft aangenaam) houden we vol en zien uiteindelijk minstens 6 adders en een levendbarende hagedis. Op de eerste foto liggen 3 adders bij elkaar; wat mij meteen opviel is het blauwe oog van de grootste adder; het blijkt dat dit een vlies is en een teken dat dit dier gaat vervellen.