Vandaag is het minder zonnig en minder warm (19-20 graden), maar toch wil ik even op pad. Even kijken of de bandheidelibellen al vliegen. Helaas zie ik ze nog niet. Wel vliegen er tientallen weidebeekjuffers. De mannetjes zijn erg goed zichtbaar, de vrouwtjes wat minder met hun groene kleuren, maar met een hoop geduld lukt het me toch ze op de foto te krijgen. Dan vliegt er een grote keizerlibel langs. Ik probeer een foto in de vlucht te maken, maar dat valt niet mee: hij is helaas niet helemaal scherp, maar ik vind hem toch leuk genoeg om te plaatsen. Ik volg haar en zie dat ze eitjes af gaat zetten: een bijzonder moment waar ik ook foto's van neem. Op een paaltje ligt een (halve) schedel. Vanwege de gele tanden denk ik meteen aan een bever, maar dat lijkt me bij nader inzien geen optie. De lengte is ongeveer 4 cm. Waarschijnlijker is het dat het de schedel van een muskusrat is ?? Bij 'de jantjes' is het vrij druk: een bruine glazenmaker duikt voor me het gras in en dit biedt mij de gelegenheid om deze altijd maar vliegende libel op de foto te zetten. Hij lijkt op de vroege glazenmaker (ook bruin), maar de bruine glazenmaker maakt een nog bruinere indruk, inclusief de vleugels (en heeft geen groene ogen). Daarnaast vliegen er erg veel 'jantjes' (ook de door mij gemarkeerde poppen zijn uitgekomen) en vinden er paringen plaats. Deze keer heb ik wederom geprobeerd ze op verschillende bloemen/planten te fotograferen. Naast de groot dikkopjes zijn de eerste geelsprietdikkopjes er ook weer! Ze zijn een stuk kleiner en zeldzamer dan het groot dikkopje. De vleugelpunt op de onderkant van de voorvleugel heeft vaak een andere kleur (groenbruin) dan de rest van de vleugel (zonder lichte vlekken) en de onderkant van de sprietknop is geelbruin. Opvallend zijn de grote aantallen bruine zandoogjes. Nog even en er zijn ook weer koevinkjes en oranje zandoogjes. Zou de vlinderdip langzaam voorbij zijn??
0 Comments
En weer is het een redelijk zonnige, warme dag (ca 25 graden). De wind is deze keer zwak, maar heerlijk verkoelend. Vandaag staan er 2 zeldzame wenssoorten op het lijstje: bosparelmoervlinder en beekoeverlibel. De bosparelmoervlinder komt alleen nog maar op de veluwe voor. Vorig jaar heb ik vrij lang van deze prachtige vlinder kunnen genieten: het was toen erg warm en dus kwamen ze mineralen drinken van mijn hand/arm. Een bijzondere ervaring. Vandaag zijn er een stuk minder vlinders (waarschijnlijk omdat het het begin van hun vliegperiode is), maar lukt het wel ze mooi te fotograferen. Ook zien we een mannetje en een vrouwtje die een prachtige paringsdans laten zien (de daadwerkelijke paring zien we jammer genoeg niet, omdat ze uit beeld verdwijnen). Daarnaast zien we groot dikkopjes... En we spotten een gele rups (waarvan ik de naam niet weet) en een flink aantal nachtvlinders. De leukste (voor mij nieuwe) soort is de dennenspanner. Op een gegeven moment kijk ik omhoog en zie heel veel vlinders rond de toppen van dennen vliegen. Helaas kan ik dan nog niet zien welke vlinder het is. Aan het vlieggedrag te oordelen moet het een nachtvlinder zijn. Als er eentje naar beneden komt, volg ik hem. Gelukkig gaat hij (kort) in het gras zitten en kan ik hem (van een afstand) fotograferen. Ik zie dat het de dennenspanner is, waarvan de mannetjes op warme dagen inderdaad rond de toppen van naaldbomen vliegen. De tweede wenssoort van vandaag is de beekoeverlibel. Het is de kleinste oeverlibel en hij heeft okergele pterostigma's (ipv zwart). Op de veluwe schijnen ze te zitten. We weten ongeveer waar we moeten zijn en lopen er wat rond. Dan zien we een plek met kwelwater bij een beekje. De ideale plek! Meteen zie ik een vrij kleine, blauwe libel. Veel kleiner dan de gewone oeverlibel. Het is er eentje! Beide wenssoorten zijn gelukt. Dat geeft toch altijd weer een goed gevoel. We besluiten (in jubelstemming) ook naar het Zwillbrocker Venn te gaan. Dit ven staat al jaren op mijn verlanglijstje (vanwege de flamingo's). Het Zwillbrocker Venn is een 157 ha groot natuurgebied vlak over de Nederlandse grens bij Eibergen en Groenlo. Het is ontstaan nadat hier turf is gestoken. Het omvat zowel bos als moerasgebied. Er broeden meer dan honderd verschillende vogelsoorten. Het Zwillbrocker Venn herbergt de grootste kokmeeuwenkolonie van Duitsland, met circa 16.000 getelde dieren. Het is tevens de wereldwijd meest noordelijk gelegen broedplaats voor een kolonie van ongeveer veertig flamingo's. Waar de kokmeeuwen het gehele jaar in het gebied aanwezig blijven, trekken de flamingo's in de winter naar de wateren in het zuidwesten van Nederland [bron: wikipedia]. Onderweg naar het ven komen we, naast enkele vlinders, een schattig muisje tegen: hij blijft ons een tijd lang aanstaren en dus kunnen we rustig enkele foto's maken (in een donker bos, dus een lange sluitertijd en slecht licht). Als we bij het ven aankomen, slaat onze blije stemming toch wel om: de flamingo's zitten helaas veel te ver weg voor een mooie foto. Dan maar een bewijsplaatje maken. Hopelijk zijn ze een volgende keer wat gewilliger...
Het is heerlijk weer: een graad of 22 en zonnig. Even naar de 'jantjes' en een rondje over de hei (kijken of de heideblauwtjes al vliegen). Op sommige plekken is het best heet en op andere plekken staat er vrij veel wind. Helaas zijn de heideblauwtjes nog nergens te bekennen. Misschien volgende week? Toch zijn er (of hoop ik dat alleen maar?) weer wat meer vlinders te zien: hooibeestje, kleine vos, citroenvlinder, gehakkelde aurelia, bruin zandoogje en onderstaande soorten. Zou de Vlinderstichting gelijk krijgen en de zomergeneratievlinders vanaf half juni weer verschijnen? Opvallend zijn de aantallen grote keizerlibellen die op de hei aanwezig zijn. Helaas vliegen ze alleen maar en krijg ik ze dus niet op de foto. Wel lukt het me om 2 andere soorten te fotograferen; de weidebeekjuffer had ik op deze locatie nog niet eerder gespot. Ineens kronkelt er een actieve adder over het pad. Het verrassingselement zorgt er bijna voor dat ik vergeet een foto te maken, maar nog net voordat hij in het hoge gras (en tussen de hei) verdwijnt, kan ik een aantal foto's maken.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|