Het is nat en koud (maximaal 16 graden), maar toch kan ik het niet laten om er op uit te trekken. Ach, er is altijd wel iets te zien in de natuur. Je moet gewoon iets beter zoeken: er vliegt weinig (we zien enkele bonte zandoogjes), het zit verstopt in de vegetatie. Vandaag zien we vooral veel rupsen van de dagpauwoog (ik kan niet wachten tot de vlinders weer vliegen!) en nachtvlinders op of in de buurt van brandnetels. Het aantal juffers is ook behoorlijk, maar zij laten zich niet zo makkelijk 'vangen' (in de camera). We spotten lantaarntjes, azuurwaterjuffers, grote roodoogjuffers en enkele weidebeekjuffers. Plus enkele libellen: viervlekken en gewone oeverlibellen (die helaas niet 'mooi' op de foto willen).
Vandaag begint de zomer: het is de langste dag van het jaar. Helaas is het niet de zonnigste of warmste dag van het jaar. Het is slechts 15 graden en bewolkt. Toch gaan we er even op uit (waarom ook niet?). We zien vooral bruine zandoogjes vliegen tussen het gras door: zij hebben kennelijk maar weinig zon of warmte nodig om te kunnen vliegen. En er wordt ook alweer gezorgd voor nageslacht... De mooiste (en meest verrassende) waarneming van vandaag is de zuringspanner. Aangezien er vrij veel zuring staat op deze locatie, had ik er al een beetje op gehoopt ze hier aan te treffen, maar ik had ze hier nog niet gezien. Ze zijn kleiner als in mijn herinnering, maar minstens net zo mooi: prachtig okergeel met zuurstokroze. Verder zien we heel veel juffers (azuurwaterjuffer, blauwe breedscheenjuffer, grote roodoogjuffer, vuurjuffer, lantaarntje, weidebeekjuffer) en enkele libellen (gewone oeverlibel en bruine korenbout), maar vrijwel geen enkel exemplaar wil op de foto (vliegt meteen weg of zit niet 'mooi'). Ook zien we enkele nachtvlinders (die ook niet op de foto willen): zilverstreep, grasmotjes, kroosvlinder en geelbandlangsprietmot. Onderstaande vlinders willen gelukkig wél op de foto. Inmiddels begint het zachtjes te motregenen... Waar je niet omheen kunt, zijn de grote hoeveelheden sprinkhanen. Al wandelend door het hoge gras springen ze links en rechts voor je uit. Ze zijn er in allerlei soorten en maten. Ik heb er slechts twee op de foto gezet: een grote groene sabelsprinkhaan en een nog onbekende veldsprinkhaan. De grote groene sabelsprinkhaan is nog niet volwassen (nimf); hij is nog niet zo groot en de vleugels zijn nog in aanbouw. Opeens horen we een luid gekwetter. Inmiddels herken ik het geluid: het is een karekiet. Maar waarom houdt het gekwetter zo lang aan? Dan realiseer ik me dat ik niet naar een volwassen karekiet (die ongeveer een meter verderop zit te kwetteren) maar naar een pas uitgevlogen jong sta te kijken (en hij naar mij). De oudervogel slaat dus alarm. Het jonge vogeltje heeft nog geen staart en ziet er in mijn ogen heel kwetsbaar uit. Toch kan hij al wel (korte stukjes) vliegen. We maken enkele foto's en laten de vogels verder met rust.
Het is fris en er is geen zon. Toch gaan we 'een blokje om', even naar buiten. Er is altijd wel íets moois te zien. Met fris weer moet je daar wel wat beter naar zoeken (als het gaat om insecten), maar dat is juist leuk! Op een gegeven moment staat er in de wegberm heel veel zuring. Op één van die planten ontdek ik een larve van een lieveheersbeestje. Hoe langer we kijken en zoeken, hoe meer we er zien. Een larve verpopt zich als hij volgroeid is (de pop). En uiteraard zien we ook het 'eindproduct': een lieveheersbeestje (dat uit de pop sluipt). Op het menu van larven en lieveheersbeestjes staan voornamelijk bladluizen. Lieveheersbeestjes sluipen zonder stippen uit. Het lieveheersbeestje op onderstaande foto is dus geen kakelvers exemplaar. Hoewel het dus niet zonnig is, zien we toch enkele vlinders. Er staat bijna geen wind en soms lijkt de zon door de wolken heen te schijnen. Dit wordt kennelijk door enkele zandoogjes zeer gewaardeerd, want zij slaan meteen hun vleugels open: het kleine beetje warmte dat op deze manier van de zon af komt, wordt meteen opgevangen. Verder zien we enkele microvlinders en een (nog onbekende) rups. Juffers zien we niet. Althans, we zien ze niet vliegen. Maar als je goed zoekt tussen grasstengels, zul je versteld staan hoeveel juffers er tussen hangen! Ze zijn vaak lastig te zien. Ze kunnen zich goed verstoppen achter de stengels: als jij naar rechts beweegt, draait de juffer (van jou uit gezien) naar links. Maar, even rustig gaan zitten en speuren tussen het gras levert meestal toch wel een paar meewerkende juffies op.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|