Helaas is het niet echt zonnig en het waait flink. Toch is de temperatuur goed (20 graden) en besluit ik om even naar de plek van de grote vuurvlinder te gaan. Deze prachtige moerasvlinder is zeer zeldzaam en staat zelfs op het punt te verdwijnen uit Nederland. Gelukkig worden er maatregelen getroffen om dit te voorkomen en heb ik haar vorig jaar eindelijk met eigen ogen kunnen bewonderen én fotograferen (zie deze blog). Waarschijnlijk komt het door de harde wind en het feit dat de zon het grotendeels laat afweten, maar de grote vuurvlinder laat zich helaas niet zien. Ook niet als het even later zonniger wordt (en warmer). Toch wel teleurgesteld besluit ik om eens naar een waterzuringplant te lopen: de waardplant van de rups. Groot is mijn verbazing als daar een kleine groene rups op zit: toch nog een grote vuurvlinder gespot!

De zilveren maan is een in Nederland zeldzame dagvlinder die ik er gelukkig wél tref (volgens verwachting). De twee exemplaren die ik nectar drinkend spot werken goed mee en ondanks de harde wind zijn de foto's redelijk geslaagd.

Verder vliegen er vrij veel zwarte heidelibellen. Bij een tandem moet ik even goed kijken, maar dan ontdek ik wat er vreemd aan is: het rode mannetje heeft een 'verkeerd vrouwtje' te pakken. Aan de gele vlekjes op de zijkant van het borststuk van de achterste libel (het vrouwtje) is te zien dat het een zwarte heidelibel is in plaats van een bloedrode heidelibel, zoals het mannetje. 

Het is 's morgens 24 graden, er staat een lekker windje en de voorspellingen zijn goed. Even naar 'mijn' vlinderplekje dus. Het is er warm (het ligt namelijk enigszins beschut), dus al snel ben ik kletsnat van het zweet. Tja, je moet er wat voor over hebben... Er zijn gelukkig veel vlinders: icarusblauwtjes, zandoogjes en zwartsprietdikkopjes zijn in de meerderheid, maar er zijn ook andere soorten. Helaas is het fotograferen lastig, deze keer niet omdat ze fladderig zijn, maar omdat ze steeds vrij laag bij de grond gaan zitten. Toch is het weer genieten!

Een verjaardag zonder vlinders kan natuurlijk niet, dus ik ga even naar 'mijn' vlinderplekje. Het is erg warm in de zon (24 graden), maar er staat wel een lekker windje. Dat geeft wederom wat problemen bij macrofotografie, maar met snelle sluitertijden kom ik al een heel eind. De vlinders zijn weer erg fladderig en worden soms, als ze eenmaal zitten, weggeblazen door de wind. Toch lukt het me er een aantal redelijk te kieken.

Ook de heidelibellen, die vrijwel allemaal een zogenoemde 'zitpost' hebben, zet ik op de foto. Omdat het zo waait en hun zitposten nogal wiebelen, valt dat niet mee. Om dan ook nog een mooie achtergrond te krijgen is lastig maar met veel geduld toch redelijk gelukt denk ik...