De vorige keren had ik een telelens bij me, maar ik wil de keizersmantel ook met mijn macrolens op de foto proberen te zetten. Het waait vandaag niet zo hard, het is een graad of 22, dus ik ga nogmaals naar 'de plek'. Vrij snel zie ik haar op het koninginnenkruid zitten. Ongelooflijk! Vier keer heen geweest, drie keer gezien. Ze lijkt wat dizzy, ze staat wankel op haar pootjes en het beetje wind dat er staat maakt dat ze een paar keer haar evenwicht verliest. Ook komt ze terecht in een spinnenweb, waar ik haar (uiteraard) uit haal. Sneu om te zien. Ik kan verder niks voor haar doen. Voor het eerst zie ik haar mineralen drinken van het zand. Dat had ik al wel bij de grote weerschijnvlinder gezien, maar ik wist niet dat keizersmantels dat ook doen. Op een gegeven moment draai ik even weg en kijk vervolgens naar een stukje koninginnenkruid zo'n 50 cm verderop. Daar zit de keizersmantel ook. Huh? Maar ze zat toch op dat andere plekje. Ik kijk.... en ja hoor, daar zit de keizersmantel. Wat?!? Maar dan zijn er twee! Ik dacht niet dat het mooier kon, maar dit is geweldig! Ik blijf een poosje van deze twee vrouwtjes genieten. Uiteindelijk ga ik weer weg en hoop van harte dat ze inmiddels hebben gepaard en eitjes hebben afgezet of dat nog gaan doen, zodat we volgend jaar weer kunnen genieten van deze 'zeldzame' vlinder.
0 Comments
Vandaag is het een stuk frisser dan eerder deze week, maar nog wel regelmatig zon en een graad of 21. Het waait behoorlijk. Toch ga ik nog even kijken op de plek waar ik de keizersmantel heb gespot om nog wat foto's te kunnen maken. Nadat ik een paar uur heen en weer heb gelopen langs nog bloeiende bloemen, is er nog steeds geen keizersmantel te bekennen. Een beetje (veel) teleurgesteld besluit ik dan maar weg te gaan en wandel richting de auto. Ineens zie ik iets oranjebruins heel rustig fladderend mijn richting op komen. Mijn hart maakt een sprongetje... ik ken maar 1 vlinder die zo'n kleur heeft, zo groot is en zo vliegt. Het blijkt inderdaad de keizersmantel (weer een vrouwtje, waarschijnlijk dezelfde) te zijn! Ze vliegt rakelings (heel rustig) langs me en ik volg haar. Ze verdwijnt het bos in. Ik ga (vreemd genoeg??) toch even terug naar het koninginnenkruid en een paar minuten later is ze er ook! 40 volle minuten mag ik van haar genieten en haar fotograferen (helaas heb ik geen macrolens bij me, want ze laat zich goed benaderen)! Is dit toeval of... ?? In elk geval vind ik dit heel bijzonder.
Als ik witjes zie paren, zijn het altijd klein geaderde witjes. Tot we vandaag in de tuin van mijn fotomaatje kleine koolwitjes zien paren. Jammer genoeg heb ik mijn telelens erop zitten (i.v.m. het eventueel verschijnen en ver weg zitten van de koninginnenpage) maar toch maak ik een aantal foto´s. Ik ga zelfs nog naar de auto terug om mijn macrolens op te halen, maar als ik terugkom op de plek waar de vlinders zaten, zijn ze helaas vertrokken. Het zijn desondanks toch wel aardige plaatjes geworden vind ik zelf.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|