's Morgens is het heerlijk weer: strakblauw, weinig wind en hooguit 18 graden, maar in de zon voelt het warmer aan. Ideaal weer om nog een poging te wagen om de tengere grasjuffer en de bandheidelibel op de foto te zetten. Helaas zijn we voor libellen-met-dauwdruppels te laat, maar er hangen nog wel enkele icarusblauwtjes-met-druppels in de vegetatie (waar de zon nog nét niet schijnt). De kleine vuurvlinder geniet echter al met volle teugen van de zon. Het wemelt wederom van de tengere grasjuffers. De werkelijk schitterende, jonge, oranje vrouwtjes wil ik vandaag graag ook eens van dichtbij op de foto zetten. Dat lukt gelukkig aardig... En ook de bandheidelibellen werken redelijk goed mee, hoewel je ze wel héél rustig moet benaderen, anders vliegen ze meteen weg. Gelukkig zijn dit geen lange-afstands-vliegers en kun je ze dan goed volgen voor een volgende poging... Vandaag heb ik ook iets meer aandacht voor de overige juffers en libellen. De heidelibellen zijn wederom te onrustig: zodra je (rustig) nadert, vliegen ze weg. Alleen één zwarte heidelibel werkt goed mee: hij blijft een paar minuten rustig op zijn stokje zitten. De juffers zijn ook vliegerig, maar zijn iets makkelijker te benaderen. Tussen de vegetatie hangen spinnen. In principe ben ik bang voor spinnen (eng!). De meeste soorten vind ik niet zo interessant, maar de wespspin of tijgerspin vind ík zelfs mooi! Oke, één foto moet kunnen... (en dan snel weer verder). De wespspin eet vooral springende en laagvliegende prooien zoals sprinkhanen, libellen (o.a. bandheidelibellen) en kevers die tussen het gras leven. Het vrouwtje is ongeveer 2 cm groot, het mannetje is veel kleiner en wordt zelden gezien. Ongeveer een maand na de paring, rond augustus, worden de eitjes afgezet in een gelige ei-cocon. Een cocon is ongeveer zo groot als een golfbal, bevat honderden eitjes en wordt door het vrouwtje bewaakt tot ze sterft. Ongeveer een maand nadat de cocon is gesponnen komen de jonge spinnetjes uit het ei, maar ze verlaten de cocon pas in maart van het volgende jaar.
Na enkele regenbuien wordt het aan het begin van de ochtend droog. Het is een stuk koeler: 18 graden. Hoewel de zon (nog) niet schijnt, besluiten we er toch op uit te gaan: wederom willen we de bandheidelibel op de foto zetten, maar deze keer zonder regen. Nog maar net zijn we ter plekke of ik zie iets anders waar ik meteen heel blij van word: een prachtige, oranje gekleurde, tengere grasjuffer. Deze zeldzame juffer heb ik al vaker gespot, maar nog nooit het jonge vrouwtje dat feloranje is. We zien er niet één maar wel tien (waarschijnlijk meer). De mannetjes zijn er ook, maar die vind ik ineens een stuk minder interessant. Een lantaarntje vat dat helemaal verkeerd op: zij eet een mannetje op! Maar we kwamen voor de bandheidelibel. Ook die zijn er gelukkig massaal! De mannetjes zoeken laag tussen de vegetatie naar een paringsbereid vrouwtje: ineens heeft een mannetje 'beet' en wordt er een tandem gevormd (zie foto). Wat zijn dit toch mooie libellen met die prachtige bruine banden in de vleugels! Uiteraard zien we ook vlinders (hoe kan het ook anders?). De icarusblauwtjes zijn in de meerderheid, maar ook enkele andere soorten willen op de foto...
Het belooft een tropisch warme dag te worden met heel veel zon. Tja, wat ga je dan doen? Vlinders kieken natuurlijk! Er staan 4 wenssoorten op mijn lijstje. Meteen bij de eerste locatie wordt duidelijk dat we twee vlinders niet zullen vinden. Waarom weet ik niet, want het is prima weer (21 graden, zon). Er staat wel vrij veel wind, maar dat is in NL wel vaker en is bij deze weersomstandigheden zelden een probleem geweest. Teleurgesteld gaan we naar wenssoort nummer 3: die spotten we wél, maar hij is té beweeglijk en de enige foto die ik van het diertje kan maken mislukt. Ondertussen zien we voldoende (andere) vlinders, maar de lol is er voor mij wel een beetje af. Bovendien wordt het heel erg warm (32 graden!) en hangt er veel smog (en pollen) in de lucht, wat niet prettig is als je allergisch bent. Toch probeer ik er het beste van te maken! Bij wenssoort nummer 4 heb ik meteen al een slecht voorgevoel en dat blijkt helaas te kloppen: ook die spotten we niet. Vreemd, dit gebeurt me eigenlijk nooit (geen enkele wenssoort)... Hoewel de focus vandaag (weer) op de vlinders ligt, maak ik toch ook een paar foto's van libellen. Door het teleurstellende resultaat wat mijn wenssoorten betreft (slechts 1 soort gespot en niet eens fatsoenlijk op de foto kunnen zetten) besluiten we dat we wel een 'opkikkertje' kunnen gebruiken: we gaan naar een voor ons bekende plek van de prachtige boomkikker. Gelukkig treffen we díe wel aan! Opvallend is dat ze, hoewel het zonaanbidders zijn, allemaal in de schaduw van het blad van de bramenstruiken zitten in plaats van in de volle zon. Het is inmiddels al halverwege de middag, dus vermoedelijk zijn ze inmiddels, net als wij, (meer dan) voldoende opgewarmd.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|