Helaas is het weer somber en grijs, maar toch ga ik even een rondje 'zwammen zoeken'. De rechte koraalzwam staat hoog op mijn lijstje, gewoon omdat ik hem zo mooi vind. Het vruchtlichaam doet inderdaad denken aan koraal. Hij komt voor op plantenresten, takken, houtsnippers en stronken van loofbomen en is vrij algemeen in Nederland. Gelukkig, ze staan nog op (bijna) dezelfde plek als vorig jaar! Omdat ik er een tijdje blijf zoeken naar een mooie compositie, wat overigens heel lastig is, zie ik ineens een heleboel kleine paddenstoelen: wieltjes. De hoed van deze paddenstoel is bol, maar in het midden plat en iets ingedeukt. De dunne steel heeft een donkerbruine kleur, maar heeft bij de aanhechting met de hoed een lichte kleur. Het wieltje komt voor op dode takjes en wortels. Dan maar eens naar de plek waar vorig jaar tientallen witte kluifzwammen stonden. Als ik er bijna ben, zie ik op een boomstronk een aantal prachtige exemplaren van het rossig buiskussen. Op de foto is goed te zien dat deze zwam inderdaad is opgebouwd uit een soort buisvormige structuren. Op de plek van de witte kluifzwammen staan slechts twee merkwaardig gevormde exemplaren te pronken. Door de geplooide/gegroefde steel en grillig gevormde hoed zien deze zwammen er uit als hondenkluifjes. Doordat ik weer zo bezig ben met compositie (lastig!), valt ineens mijn oog op hele kleine bruine 'kommetjes': de kleine bruine bekerzwam. Wat ik bij deze zwammetjes vooral heb willen proberen is het behaarde uiterlijk te laten zien. Wat mijn uitdaging betreft: dat blijft een uitdaging! Hopelijk kan ik binnenkort eens oefenen met het zachte licht van de ochtendzon en wat mooie druppeltjes.
0 Comments
Aan het begin van de middag wordt het eindelijk iets lichter en gaat de zon zo nu en dan schijnen. Ik zit te bedenken wat ik ga doen (vogels kieken?). Terwijl ik me afvraag waar ik nu eens heen zal gaan, kom ik terecht op waarneming.nl en ineens zit ik bij de paddenstoelen te kijken. Daar lees ik dat de zeldzame inktviszwam is gemeld in Drenthe! Meteen weet ik dat ik dáár heen moet. Al zolang ik van het bestaan van de inktviszwam af weet, hoop ik hem eens waar te nemen. Hoewel ik veel en vaak in de natuur ben, is dat helaas nog niet gelukt. Dus als ik zie dat de lokatie wordt vermeld, ben ik al onderweg naar Odoornerveen. De inktviszwam (Clathrus archeri) komt oorspronkelijk uit Australië. Deze exoot ziet er, zoals de naam al doet vermoeden, inderdaad uit als een inktvis. Daarnaast is deze soort te herkennen aan de karakteristieke, misselijkmakende kadavergeur. In Nederland is de inktviszwam zeldzaam, maar het aantal waarnemingen lijkt toe te nemen. Hij behoort tot de familie van de stinkzwammen, net als de grote en de kleine stinkzwam. De inktviszwam ontwikkelt zich vanuit een ondergronds 'duivelsei' met de uiteinden van de armen aan elkaar. De 4-6 donkerrode armen spreiden zich inktvisachtig en naar beneden omgebogen uit. Op deze armen zit olijfgroen, stinkend slijm. Hoewel ik er bijna misselijk van werd, schijnen insecten dit slijm onweerstaanbaar te vinden. Wat leuk om eindelijk deze prachtige soort te hebben gezien en gefotografeerd! Het fotograferen was trouwens erg lastig omdat er heel veel 'troep' voor de zwammen lag en ik dat (om de tere zwammen te sparen) niet heb weggehaald. Bovendien stonden de meesten vrij dicht op elkaar en was het licht niet ideaal, omdat ze onder bomen stonden, zodat het vrij donker was (met sluitertijden langer dan 1/50 sec!). Mijn uitdaging heb ik hier dus niet kunnen toepassen, maar soms maakt dat de waarneming (in elk geval voor mijzelf) niet minder bijzonder!
Sommigen zullen inmiddels gezien hebben dat ik mezelf een fotografie-uitdaging heb gegeven. Dat deze uitdaging moeilijk zal worden, ervaar ik al bij mijn eerste pogingen. Bij het oefenen met paddenstoelen wordt al meteen duidelijk waar ik goed in ben: ze opsporen (liefst nieuwe soorten) en een 'registratiefoto' maken. Pff, gaat dit me dan niet lukken? Aangezien de zon verdwenen is, is het licht niet ideaal, dus het oefenen met 'bokeh-bolletjes' (hier kom ik in een andere blog nog op terug) zit er vandaag niet in. Dan maar eens proberen om een wat 'zachter' beeld te creëren. De foto van het koraalzwammetje was eerst in landscape, maar door de adviezen in portrait gezet: beter! Het is wel duidelijk dat ik nog een hoop zal moeten oefenen om écht andere foto's te kunnen maken. Hoewel een aantal foto's niet onaardig is en behoorlijk 'zacht' aandoet, is er eigenlijk nog steeds geen foto bij die ik echt sfeervol zou willen noemen. Heb je daar dan echt altijd zonlicht bij nodig? Of moet ik dan meer gaan spelen met kleuren in de achtergrond (die er soms helaas niet zijn)? Zeker de laatste foto van het oorzwammetje is toch weer een typisch registratieplaatje geworden. Ach, soms wil ik gewoon precies laten zien hoe iets eruit ziet: het is toch heel bijzonder en fraai hoe dit zwammetje eruit ziet? Maar goed, dat is niet mijn doelstelling voor de komende tijd. Werk aan de winkel dus!
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|