Een heerlijke nazomerdag met 25 graden en redelijk wat zon. De hoogste tijd om weer eens lekker op pad te gaan. Vandaag staat 'paddenstoelen op het Dwingelderveld' op het programma. Vorig jaar ben ik begonnen om sfeervollere foto's van paddenstoelen te proberen te maken (o.a. met 'lichtbolletjes' in de achtergrond) i.p.v. op zoek te gaan naar soorten en (mooie) registratiefoto's te maken. Dat viel (en valt) echt niet mee en ik ben over de foto's van vandaag nog steeds niet echt tevreden. Gelukkig kan ik nog veel oefenen, want de herfst moet nog beginnen...

Terwijl we op zoek zijn naar geschikte beelden met paddenstoelen, valt op dat er ontzettend veel bonte zandoogjes op de bospaden zitten: ze vliegen op als we naderen, vliegen een poosje met ons mee en gaan dan weer terug naar 'hun plekje'. Op de wat meer open plekken zien we vooral kleine vuurvlinders en nog een enkel hooibeestje. Hoewel ik enkele (registratie)foto's van ze maak, plaats ik ze niet. Iets anders is het als ik ineens roep: ik zie een slang! Dan pas realiseer ik me wat ik zeg en laat ik mijn camera 'ratelen'. Het is een prachtig bruinachtig exemplaar (een vrouwtje?). Meestal gaan ze er heel snel vandoor, maar deze heeft gelukkig geen haast. Ze is wel alert en kruipt langzaam verder over het zandpad, maar we krijgen voldoende gelegenheid om foto's te maken. Supergaaf!

Slangen ademen via neusgaten, maar ruiken met hun tong. Ze hechten geurdeeltjes aan hun tong, die permanent vochtig is, zodat de deeltjes blijven plakken. Een slang 'kwispelt' met de tong ('tongelen') om zo meer geurdeeltjes op te vangen. Daarna wordt de tong in de bek teruggetrokken en langs een met sterk doorbloed weefsel gevulde holte in het verhemelte gestreken. Deze holte wordt het orgaan van Jacobson genoemd en het analyseert de geurdeeltjes, zodat de slang kan bepalen of er een prooi dan wel een vijand in de buurt is. Omdat de tong gespleten is, kan de slang 'in stereo' ruiken en zo bepalen waar de geur het sterkst is, oftewel waar de geur vandaan komt [bron: wikipedia]. 

Er zijn nog steeds veel juffers en heidelibellen. De heidelibellen laat ik met rust omdat ze vooral op het warme zand zitten. De juffers probeer ik wel te fotograferen. Ze zijn vrij actief, vooral de tengere pantserjuffers, maar uiteindelijk lukt het me enkele soorten redelijk mooi op de foto te krijgen.

Na een heerlijke wandeling van ruim 4 uur moet ik helaas constateren dat mijn achillespezen weer beginnen op te spelen. Ik ben blij dat ik er de hele zomer geen last van heb gehad en heb kunnen genieten van de prachtige vlinders en libellen in ons land, maar ik zal mezelf nu goed in de gaten moeten houden om ernstige klachten (zoals die van vorig jaar) te voorkomen...

Na gisteren te hebben genoten van de prachtige vlinders in een tropische vlindertuin, besluiten we om de vlindertjes vandaag toch maar weer eens in de natuur te (be)zoeken. Het is zonniger dan gisteren en ook weer ruim 20 graden. Helaas staat er een frisse, soms harde wind. Tóch ben ik blij dat we nog wat vlindertjes treffen: ze zitten veel te zonnen en te drinken (zelfs de bonte zandoogjes, niet op de foto). Omdat ze meestal laag tussen de vegetatie zitten, blijft het lastig om rustige achtergronden te krijgen. Toch ben ik redelijk tevreden met het resultaat...

Een tamelijk zonnige dag en ongeveer 20 graden. Toch besluiten we vandaag naar een tropische vlindertuin te gaan i.p.v. lekker buiten in de natuur te gaan wandelen. Het aantal vlinders buiten wordt helaas met de dag minder en bovendien wil ik kijken of ik eens mooie achtergronden kan krijgen (en dus wat gerichter wil fotograferen). Om 9 uur staan we binnen. Het is er erg vochtig en binnen 'no time' ben ik dat ook (gelukkig ben ik deze keer niet benauwd). De lens beslaat, maar dat is gelukkig vrij snel over. Het is nog redelijk fris in de kas, de zon schijnt nog weinig en dus fladderen er maar weinig vlinders rond. Op zich is dat best een voordeel: vlinders zitten of hangen nog rustig en foto's maken is dan een stuk makkelijker. Nou ja, er is nog weinig licht in de kas, dus de sluitertijden worden vrij lang (ISO 400). Geen statief meegenomen, dus nu maar hopen op een vaste hand...

In de 4 uurtjes dat we er rondlopen, is de zon helaas vaak afwezig, maar de vlinders werken gelukkig goed mee op de momenten dat de zon er wél is. Over de achtergronden ben ik slechts ten dele tevreden. Voldoende tijd nemen (of krijgen van de vlinders ;-) ) is essentieel, maar niet mijn sterkste punt...