Er is weinig zon, het is hooguit 17 graden en het waait behoorlijk. Net als op andere 'minder perfecte' dagen gaan we er toch even op uit. De heideblauwtjes zijn in aantal behoorlijk toegenomen inmiddels. Ze blijven helaas dicht bij de grond (vanwege het weer), wat helaas zorgt voor onrustige foto's. We zien ook een net uit de pop gekropen heideblauwtje. Er zit een mier bij hem. Het is bekend dat de rups aantrekkelijk is voor mieren, met name voor de zwarte wegmier en de akkermier. De rups scheidt een stofje af waar de mieren dol op zijn en zullen de rups dan ook niks doen. Ook wanneer de vlinder uit de pop komt, zijn de mieren niet agressief. Sterker nog: soms lijken ze ook de vlinder tegen vijanden te beschermen. Zou dat hier gebeuren?
Heideblauwtje ♂ met een mier
Heideblauwtje is nog aan het 'opdrogen' na het uit de pop kruipen
Heideblauwtje ♂
Heideblauwtje ♂
Heideblauwtje ♀
Heideblauwtje ♀
Parende heideblauwtjes
Hoewel het dus niet ideaal vlinderweer is, zien we ook groot dikkopjes, de eerste geelsprietdikkopjes, heel veel bruine zandoogjes en nog meer grasmotjes. Ook zien we de eerste poppen van de sint-jansvlinder (eindelijk!).
Groot dikkopje ♀ - kijkt me aan
Groot dikkopje
Geelsprietdikkopje ♂
Geelsprietdikkopje
Bruin zandoogje
(microvlinder)
Pop sint-jansvlinder (dagactieve nachtvlinder)
Blijkbaar zijn ook de pantserjuffers weer 'op de vleugels', want we zien hier verscheidene exemplaren tussen de vegetatie.
Tangpantserjuffer ♂
Tangpantserjuffer ♂
...... pantserjuffer ♀
En ook de sprinkhanen zijn weer volop 'in beweging' tussen de vegetatie. Normaal ben ik niet zo weg van deze dieren, maar voor deze grote groene sabelsprinkhaan wil ik wel een uitzondering maken. Is ze niet prachtig? Het is nog een nimf (jong dier), in een later stadium. De vleugels zijn al zichtbaar (in de vorm van stompjes); uiteindelijk komen ze tot voorbij de legboor (het dier is dan ongeveer 6 cm lang).
