Het sombere, grijze weer van vandaag (in Drenthe) weerhoudt me niet om even naar buiten te gaan. Na dagen binnen te hebben gezeten móet ik er gewoon uit. Vogels kieken is geen optie, vanwege het slechte licht, dus gewapend met macrolens en statief (de telelens neem ik voor de zekerheid tóch mee; je weet maar nooit) wandel ik het park in. De toverhazelaar en de Viburnum staan prachtig in bloei. Onder het toeziend oog van meeuwen, parkganzen en eenden, vang ik de spaarzame, vrolijke kleuren van de winterse natuur in mijn lens.
Toverhazelaar
Toverhazelaar
Viburnum sp.
Viburnum sp.
Sneeuwbes
Onderweg naar huis, zie ik aan de rand van het bos allemaal (zang)vogeltjes. Rustig wacht ik even en dan wordt mijn blik naar de boomtop getrokken: een specht! Even denk ik 'och, een grote bonte', maar het klopt niet. Deze ziet er anders uit. Dan denk ik 'oja, een juveniel', maar tóch doe ik mijn telelens op de camera en probeer hem vast te leggen. Dat is nog behoorlijk lastig. Het is vrij donker, ik moet tegen het licht in omhoog fotograferen én er zitten steeds takjes voor. Dit is de 'beste' foto die er bij zat. Thuis blijkt het een Middelste bonte specht te zijn, een zeldzame verschijning in ons land. Een gave waarneming dus!
Middelste bonte specht
