Na een warme dag gister (tot 25 graden) besluiten we te gaan nachtvlinderen. 's Avonds om 10 uur is het nog bijzonder aangenaam, bijna zwoel. Bovendien staat er vrijwel geen wind en is het bewolkt (fijn, want het is ook volle maan). Met veel geweld knalt een meikever als eerste op het laken. Dat is altijd even schrikken ;-) Kort daarop verschijnt er een prachtige roodbruine vlinder. Hij is erg onrustig en vliegt heen en weer. Op dat moment vermoed ik een kleine beer, maar hij heeft geen rood lichaam. Ik weet het dus niet en hoop dat hij rustiger wordt. Dat gebeurt: het blijkt het zeldzame espenblad te zijn. Nog nooit gezien! Wat gaaf! De avond begint goed en ik zeg heel stoer: 'voor mij is de avond nu al geslaagd'.

Maar zo werkt dat natuurlijk niet. Zo'n prachtige en zeldzame vlinder als eerste bezoeker.... dat smaakt naar meer! Het duurt vrij lang voor er opnieuw enkele vlinders het laken bezoeken en pas vanaf 12 uur begint het een beetje te lopen. Ik ben tevreden: in elk geval twee nieuwe soorten (espenblad en eikentandvlinder)!! Hoewel ik nog uren door zou kunnen gaan, zetten we even na enen toch de lamp uit...