De afgelopen dagen heb ik het enige eitje dat in onze tuin door een oranjetipje is afgezet, gevolgd. Na 8 dagen ben ik het nog kleine rupsje helaas kwijt geraakt.... ik kan m niet meer vinden op/tussen de pinksterbloemen :-( Heel vreemd eigenlijk, maar ik zie m echt nergens meer. Hopelijk duikt ie nog op, als ie wat groter (en groen) is en ik m weer wat makkelijker kan zien.....

Het is lekker weer: niet te warm, zonnig en af en toe wolken. Gisteren zag ik voor het eerst een koninginnenpage in onze tuin.... vliegend. Maar ik kon geen foto maken. Dus vandaag hou ik de tuin continu in de gaten, vooral de vlinderstruiken. Ze zou eens terugkomen...... ;-) We staan naast 1 van onze vlinderstruiken te praten. Ondertussen kijk ik rond (je weet tenslotte maar nooit he). Als mijn hoofd richting de vlinderstruik gaat, ontsnapt er een vreemd geluid uit mijn mond...... Ik ren naar mijn camera, roep 'ze is er!' en begin te 'schieten'. Onwerkelijk dit! Ze is zó mooi, zó groot, zó kleurrijk! En zo rustig... dat valt me op.  Meestal zijn ze heel druk, maar deze niet.... Meestal zijn ze ook weer snel weg (zeker nu het wat frisser is én de zon net achter de wolken is verdwenen)..... ik denk dat ze hooguit 10 seconden in de tuin was, maar MENNNNNN wat ben ik blij!!!

Vlak na dit geweldige, helaas veel te korte moment zie ik een gehakkelde aurelia in onze tuin. Ze gaat op een blad van de vlinderstruik zitten. Na de vele dagpauwogen en groot koolwitjes vind ik het gaaf om deze vlinder weer eens te zien. Dan vliegt ze weg..... nou ja.... niet de tuin uit gelukkig! Ze vliegt richting de grote brandnetel en zet enkele eitjes af! Het lukt me om 1 eitje terug te vinden (klein!!), dus die zal beschermd kunnen opgroeien....

Na een grijze ochtend klaart het in de loop van de middag gelukkig op. Het is qua temperatuur heerlijk (zeker als de zon schijnt). En dat zien we ook aan het aantal vlinders in de tuin. Het is druk, vooral met 'witjes'. Naast onderstaande vlinders zien we ook nog klein geaderd witje (eiafzettend), scheefbloemwitje (eiafzettend), klein koolwitje, sint-jansvlinder en gamma-uiltje. Overigens heb ik nagenoeg het hele weekend bij de pop van de citroenvlinder gezeten en heb ik haar er uiteindelijk nét niet uit zien kruipen. Gisteravond, toen ik bezig was met een ander blog, besloot ze er uit te kruipen...... en dat was best (heel) zuur!