Weer is het een zonovergoten dag. Mijn camera staat al klaar: zou hij vandaag weer langskomen? Ja hoor, het lijkt of onze tuin zijn vaste lunchplek is geworden: de sperwer komt wéér op slechts 3 meter van mij af zitten (ik binnen, hij buiten). En nu heb ik hem wél! En niet eens helemaal (tja, lens van 400 mm), maar een close-up is natuurlijk ook super. Helaas staat er op zijn zitplek geen zon, anders waren de foto's iets mooier van kleur geweest.

Vermoedelijk heeft hij (erge) honger, want hij komt meerdere malen terug (hij gaat zelfs één keer op de bemoste tak zitten (!!), maar hij vliegt weg zodra ik mijn camera bedien). Met een verrassingsaanval, waarbij hij ineens heel snel de tuin in vliegt (waar hij vandaan komt, is ons niet duidelijk), probeert hij de kleine zangvogeltjes in onze tuin te pakken. Het is erg druk bij ons voer, maar het lukt hem vandaag niet (voor zover ik dat goed heb gezien). Al met al heb ik weer enorm van deze kleine rover genoten!

Zoals gezegd is het druk in de tuin: mezen, vinken, duiven, merels, roodborstjes, mussen, kauwen, eksters, spechten, alle vogels zijn weer paraat. Niet alle vogels laten zich even makkelijk (en vooral mooi, dus o.a. zonder voer in beeld) fotograferen. De zwarte mees is geen dagelijkse gast, helaas, dus als ik dit prachtige vogeltje weer eens in de tuin ontdek, ben ik helemaal blij! En vandaag waren ze zelfs met z'n tweeën!

Onderstaande vogels zijn wél vaste gasten, maar een mooie foto maken is toch best lastig! De eerste drie foto's zijn gemaakt, terwijl in de achtergrond de zon schijnt, de laatste foto terwijl juist de vogel in de zon zit. Beide opties vind ik mooi, maar de eerste optie heeft toch mijn persoonlijke voorkeur (alleen is zoiets helaas niet altijd mogelijk).

Vandaag is een zonovergoten dag. Omdat de sperwer gister ineens (met een geslagen pimpelmees) kort op de bemoste stam zat (en ik natuurlijk geen camera bij de hand had), besluit ik om de camera vandaag maar weer eens neer te zetten. Je weet tenslotte maar nooit. Ik ben met stomheid geslagen als hij aan het begin van de middag wéér op de stam gaat zitten. De afstand tussen ons is maar 3 meter! Helaas lukt het me niet om een foto te maken: zodra ik (heel langzaam) beweeg, vliegt hij weg. Jammer! Maar wat was het gaaf om hem weer van zo dichtbij te kunnen bekijken! Korte tijd later, de zon schijnt helaas niet meer in de tuin, zie ik een vogel op de 'sperwerstok' zitten. Ik kan niet goed zien welke vogel, maar als hij wegvliegt zie ik dat het een staartmees is! Die vind ik zó schattig! Ik kijk of er meer zijn: inderdaad, ze zitten met een klein groepje in onze tuin. Snel probeer ik wat bewijsplaatjes te maken. Niet mooi, maar wel fijn, want even snel als ze gekomen zijn, zijn ze ook weer verdwenen...

Een sombere dag vandaag met miezerige regen. De vogels in de tuin fleuren het gelukkig een beetje op. Midden op de dag zie ik de sperwer landen op de bemoste tak! Ik geloof mijn ogen niet: hij zit op hooguit 4 meter afstand met een pimpelmees in zijn poot. En ik heb natuurlijk geen camera bij de hand. Ik blijf doodstil zitten en kan alleen maar met verbazing blijven kijken: dit is GENIETEN! Dan vliegt hij met het arme pimpie weg en snel pak ik mijn camera (je weet nooit of hij nog terug komt, toch?). Helaas gebeurt dat niet. De roodborst en de grote bonte spechten zijn er wel, net zoals altijd. Ook daar geniet ik van!