Een aantal van de in totaal 7 gehakkelde aurelia's zijn inmiddels verpopt. Steeds was ik er te laat bij. Nu ben ik vastbesloten om bij de laatste 2 wél op tijd te zijn! (?) Gister kleurde één pop helemaal donker. Je zag op een gegeven moment mooi de ogen en de vleugels van de vlinder, dus ik dacht: kat in bakkie! Maar, zoals wel vaker als je dat denkt, tot ver in de avond geen vlinder te bekennen....
Vanmorgen om half 6 wakker word ik wakker en 'natuurlijk' ga ik meteen kijken.... maar ze zit nog keurig in haar popje. Dus ik denk.... juist.... wat ik dus níet had moeten denken: ik ga nog even terug mijn bed in. Dus als ik 2 uur laten terugkom, is het inderdaad gebeurd: ze hangt prachtig aan haar lege poppenvelletje te bungelen, alsof ze zeggen wil: was je nu maar blijven wachten he?! (grrrrrr!!!) Ik zet haar voorzichtig op de raket en laat haar rustig 'op adem komen' en ze weg kan vliegen...
Het laatste popje wordt ook donkerder en ik zie de vleugels er al mooi doorheen schijnen. Ik besluit dat het vandaag écht moet gaan lukken: het uit de pop kruipen van de vlinder vastleggen. Eigenlijk zit ik er continu bovenop (met camera). Halverwege de middag ga ik even naar binnen, het is té warm buiten. Ik val in slaap op de bank (schaam!)....... anderhalf uur later...... zie ik dat ik wéér te laat ben!!!! Uit haar popje gekropen en aan het opdrogen aan een takje.... Zó jammer dit, maar ééns moet het lukken, toch???
