Sinds begin juni vorig jaar heb ik een prachtige pop. De pop van het oranjetipje. Ik heb haar als rups geadopteerd en pop zien worden. Gister, 10 maanden later, zag ik dat de pop aan het verkleuren was: heel langzaam werd haar vleugel zichtbaar door de poppenhuid heen (omdat het stukje dat je ziet zwart is, weet ik dat het een vrouwtje is; bij een mannetje had je een oranje stukje gezien)....
8.45u
12.30u
18.30u
Vandaag ga ik snel kijken of ze er al is, maar nee, ze heeft op me gewacht ;-) Toch duurt het nog enkele uren voordat ze uit haar pop kruipt. Het eruit kruipen heb ik helaas niet gezien (ik kwam nét te laat), maar de rest gelukkig wel. Wat mooi!
10.15u
Nét uit haar pop gekropen, het lege poppenhuidje ligt rechts onder haar
Om haar vleugels goed te kunnen laten uitharden (strekken), zet ik haar voorzichtig op een pinksterbloem
Nog helemaal in de kreukels
De vleugels hebben hun uiteindelijke lengte behaald, nu verder uitharden
Daarna besluit ik haar naar het plekje te brengen waar ik haar gevonden heb (in onze tuin heb ik helaas nog nooit oranjetipjes gezien, dus lijkt het me met het oog op de voortplanting beter om haar terug te brengen).
We laten haar achter op een pinksterbloem
We zien nóg een vrouwtje én een mannetje... het mannetje is duidelijk 'in the mood' (hij heeft alleen nog niet het juiste vrouwtje te pakken), dus met die voortplanting gaat het vast goed komen...
Een ander vrouwtje
En een mannetje
Helaas voor hem wil dit vrouwtje niet.... (ze steekt haar achterlijf omhoog)
Gelukkig zijn er al nieuwe eitjes afgezet!
