Het waait flink vandaag. Het is relatief rustig in de tuin: er zijn weinig vogels bij het voer. Opeens een knal. Nee toch, alwéér? Snel ga ik kijken: deze keer is het een groenling vrouwtje. Ze komt iedere dag in onze tuin eten. Nu ligt ze op haar rug op de grond. Wat een naar gezicht! Ze ademt nog. Voorzichtig pak ik haar op: geen gebroken nekje. Gelukkig. Ze legt haar kopje op mijn hand en knippert met haar oogjes. Verder zit ze doodstil. Wil ze weg? Ik open mijn hand, maar ze blijft zitten. Ik probeer haar rustig en warm te houden door beschermend mijn handen om haar heen te houden. Kort daarop voel ik haar wat meer bewegen, ik open weer mijn hand en nu vliegt ze gelukkig wel weg, onze klimophaag in. Hopelijk redt ze het en is ze 'alleen maar' erg geschrokken....
Groenling ♀
Groenling ♀
Groenling ♀
