Het is heerlijk zonnig (maar wel ijskoud) dus ik ga even een rondje met de auto. De blauwe kiekendieven en torenvalken laten zich mooi zien, evenals een grote zilverreiger en een hele groep wilde en kleine zwanen, maar de foto's lukken niet echt. Dit frustreert behoorlijk, dus ik besluit even langs mijn fotomaatje te gaan. Daar zit het op de voerplek weer vrij vol met allerlei vogeltjes, vooral de heggenmus, boomkruiper en staartmeesjes vallen mij op. We besluiten samen naar de zonsondergang te gaan kijken.
0 Comments
Vandaag gaan we naar de AWD, een prachtig duingebied ten zuiden van Zandvoort. Dit gebied is (sinds 1853) ingericht voor de winning van drinkwater voor de stad Amsterdam en is tevens een beschermd natuurmonument. Ik ben hier al vaker geweest, maar heb toen vooral foto's gemaakt van de damherten die hier vrij rondlopen (zie deze blog). Nu gaan we op zoek naar de vos. Al jaren wil ik een mooie foto van een vos maken, maar de kans dat je een (wilde) vos (overdag) tegenkomt én een foto van dichtbij kunt maken is klein. We weten (van medefotografen) waar de (tamme) vossen zijn (ook wel 'rugzakvossen' genoemd, aangezien ze gevoerd worden en aan je rugzak gaan snuffelen op zoek naar eten, als je die onbeheerd laat staan) en gaan, zonder écht te kijken naar de prachtige damherten die we onderweg zien, linea recta naar de plek waar ze zich vaak ophouden. We zijn er nog maar net of we zien de eerste al. Dit was mijn allereerste foto.... niet wetende dat er nog ruim 1000 (foto's, geen vossen) zouden volgen! Hoewel we eerst nog denken dat we 'snel een foto' moeten maken, omdat deze vos 'anders weer weg' is (het normale gedrag van een wilde vos), blijft de vos uren op deze plek rondhangen. Sterker nog, op een gegeven moment komt er een tweede (en zelfs een derde en vierde) bij. Allemaal komen ze bij ons bedelen. Dit wordt in de hand gewerkt doordat verschillende fotografen 'voer' bij zich hebben (o.a. kattenbrokjes, koek en rauwe, diepvries frikandellen). Mensen die een broodje aan het eten zijn, geven zelfs gewoon uit de hand (!) stukjes brood aan de vossen. Veel natuurlijks is hier niet meer aan en dat irriteert me merk ik (en had ik in deze mate ook niet verwacht). Maar het is niet mijn bedoeling alleen maar te klagen hoor! Hoewel ik het dus niet eens ben met het voeren van (eens wilde) vossen en dus niet trots ben op de foto's (omdat ze wel heel erg makkelijk gemaakt konden worden), zijn er wel foto's bij die ik mooi vind. Dit is natuurlijk een makkelijke en snelle manier om een vos (van dichtbij) mooi op de foto te kunnen zetten, maar is eigenlijk niet zoals ik het graag zou zien: een wilde vos die je in de vrije natuur ontmoet (en die er dan snel vandoor gaat). Om dezelfde reden ben ik vorig jaar ook al eens naar NP Hoge Veluwe geweest om edelherten tijdens de bronst te fotograferen (zie deze blog).
Note: wat er kan gebeuren als vossen (bij)gevoerd worden, laat dit bericht, dat een dag na mijn bezoek aan de AWD in het nieuws verscheen, helaas pijnlijk duidelijk zien. Ook vandaag schijnt het zonnetje veelvuldig en krijg ik (zoals meestal als de zon schijnt) weer de kriebels en stap aan het begin van de middag de auto in. Even een rondje 'vogels kieken'. Meestal duurt dat 'even' iets langer, zo ook vanmiddag. Het is een beetje van alles wat geworden. Allereerst de grote zaagbek (foto's zijn van het mannetje): een grote langwerpige eend met een lange, dunne snavel. De randen van de snavel zijn voorzien van een groot aantal scherpe naar achteren gerichte tandjes als van een zaag. De snavel is daardoor uitermate doelmatig bij het vangen en vasthouden van vis, het hoofdvoedsel van zaagbekken. De grootste zaagbek komt hier vooral in de winter voor en is dan te vinden op (middel)grote, zoete, stilstaande wateren. Mijn ervaring met reigers in de buitengebieden van Drenthe is dat ze behoorlijk schuw zijn. Zodra je aan komt rijden en je gaat langzamer rijden, dan vliegen ze meestal weg. Soms heb je geluk dat ze een klein stukje verderop (meestal verder van je af het weiland in) weer gaan staan. Dit geldt voor zowel de blauwe reiger als voor de grote zilverreiger. Maar als je dan zo'n foto kunt maken (met het zonlicht eindelijk eens aan de juiste kant), ben ik niet ontevreden. Alweer maak ik mee dat een grote zilverreiger een mol/muis buitmaakt. Helaas staat hij/zij wel erg ver bij me vandaan. Dan de roofvogels. Genoeg buizerds gezien, maar ook torenvalken (allen vrouwtjes) en blauwe kiekendieven (mannetjes en 1 vrouwtje). Het lijkt wel een explosie ineens! Helaas nog steeds geen uil gespot. Niet alle foto's die ik vandaag gemaakt heb, zijn de moeite van het tonen waard. Ik weet wel dat een mooie natuurbeleving toch een reden kan zijn om een foto te tonen, dus een foto van een buizerd die door een zwarte kraai wordt verjaagd plaats ik om die reden wel. Wat is dat toch met die beesten?? Gister zag ik dat een kraai een blauwe kiekendief zat te irriteren, nu een buizerd. Een paar keer heb ik een enorme 'wolk' gezien vanmiddag: spreeuwen (soms aangevuld met enkele kramsvogels, geelgorzen etc). Toch wel een grappig gezicht. Ze gaan met z'n allen foerageren in een weiland. Dan, alsof ééntje roept 'kom, we gaan weer', vliegen ze met z'n allen op en vliegen dan een boom in. Daar heb ik een tijdje onder gestaan (natuurlijk wel zó dat er niks op me kan vallen). Wat een lawaai! Ze kletsen heel wat af (tenminste, dat ga je bijna denken, geen idee waar ze het over hadden overigens). Zo nu en dan vliegt er een groep weer het weiland in en dan komen ze weer terug. Kennelijk vonden ze het geen probleem dat ik daar ook een tijdje stond. Nog even genieten van de zonsondergang. Bizar om tegelijkertijd de zon, regenwolken én een hagelbui te zien.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|