Als we de zuidpier aflopen krijgt eindelijk de zon wat ruimte. Er komen steeds meer gaten in de bewolking en dat levert meteen zonniger foto's op. We gaan op zoek naar de sneeuwgors, een vogel die ik nog nooit heb gezien. We vinden uiteindelijk 1 exemplaar die zich helaas lastig laat fotograferen, maar ik ben (voor nu) tevreden. We lopen terug naar het strand voor de zonsondergang. Het is ijskoud, maar we genieten... Moe maar voldaan, met spierpijn (ook mijn achillespezen zijn weer erg pijnlijk) én volle kaartjes keren we huiswaarts.
Na het strand lopen we de zuidpier op. Het waait vrij stevig en het is nog steeds bewolkt. Soms hebben we even het idee dat de zon door de wolken heen probeert te komen, maar het lukt niet. De combinatie wind en weinig licht is erg vervelend (voor mijn 7D): slechts weinig foto's zijn echt scherp. Maar toch genieten we: ik vind het altijd erg leuk om het gedrag van dieren te bestuderen. We spotten twee aalscholvers. Ze zijn aan het foerageren: dan duikt de ene naar beneden, dan de ander. Ineens heeft een vogel beet. Ik kijk eens wat beter naar de kop van beide dieren en zie dat ze verschillend gekleurde snavels hebben. Zouden we misschien de (in NL zeldzaam voorkomende) kuifaalscholver gespot hebben? Bij thuiskomst blijkt dit inderdaad het geval. Wat leuk, twee zeldzame vogels op 1 dag! * wordt vervolgd * Dit voorjaar ben ik voor het eerst in IJmuiden geweest. De foto's die ik toen gemaakt heb, staan in deze blog. Meteen wist ik dat ik in het najaar terug wou en gister was het zo ver: om 8 uur vertrekken we met een prachtig blauwe lucht richting de kust. Hoe verder we naar het westen rijden, hoe meer het dichttrekt (bewolking en mist). In IJmuiden blijkt de situatie helaas niet anders (de weersvoorspellingen komen vaker niet dan wel uit). Toch lopen we vol goede moed het strand op. Meteen valt de enorme (vis)stank op: door de storm en het springtij van vorige week dinsdag ligt het hele strand vol scheermessen, krabben, kwallen etc. Daar tussen door scharrelen vogels op zoek naar iets eetbaars of staan er gewoon... om (uit) te rusten. We worden door iemand aangesproken: of we misschien geïnteresseerd zijn in de rosse franjepoot. Natuurlijk zijn we dat! Hij wijst ons de plek en vrijwel meteen zien we de vogel zwemmen. De rosse franjepoot is in Nederland een zeldzame verschijning. De vogels broeden in de arctische gebieden en doen op doortrek naar het zuiden ons land aan, voornamelijk van eind september tot eind november. Het verschijnen van rosse franjepoten aan onze kust wordt vaak veroorzaakt door harde aanlandige wind. De eerste herfststorm van dit jaar was precies een week geleden een feit. Deze storm werd veroorzaakt door restanten van orkaan Gonzalo. Rosse franjepoten blijven soms enige tijd hangen in havens of bij pieren (zoals bij de Zuidpier van IJmuiden). Vaak zijn ze opvallend mak en goed benaderbaar. * wordt vervolgd * |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|