De zon schijnt. Het is behoorlijk fris en er wordt 'wisselvallig weer' voorspeld, maar toch gaan we er op uit. In de auto en (hopelijk) wat vogels spotten. In tegenstelling tot twee maanden geleden, zien we nu vrij veel vogels: ganzen, zwanen, reigers, buizerds, een torenvalk.... Niet allemaal fotografeerbaar, maar wel fijn om te zien. Dan zie ik een groepje reeën staan. Een bokje met 3 geitjes, waaronder een donkerbruine. Prachtig! We zien dat ze alert zijn, maar wij staan veel te ver van hun af.... Dan zie ik het gezinnetje met kinderen. Eén van de kinderen rent vooruit. Zouden ze ook de reeën hebben gezien? De reeën bedenken zich één tel, maar dan zetten ze het op een rennen... én zwemmen..... (er worden enkele slootjes gepasseerd). Toch een beetje jammer om ze zo te zien vluchten... Als we verder rijden en een poos later aan de andere kant van het gebied uitkomen, zie ik wéér een groepje reeën staan! Nu héél dicht bij de weg! Het zijn drie jonge mannetjes. Ze rennen nog nét niet de weg op (daar staan wij). Even staan ze stil en besluiten dan naar opzij te rennen, via een slootje, het gebied weer in. Van pure opwinding heb ik slechts een paar foto's kunnen maken (zó dichtbij!!), maar deze vind ik (ondanks het felle tegenlicht) wel erg leuk geworden. Ik kijk de reeën na en zie in de verte hetzelfde gezinnetje ook staan kijken.... We gaan naar een vogelkijkhut. Helaas is de zon inmiddels bijna verdwenen en krijgen we een aantal (hagel)buien op ons hoofd. Het is venijnig koud in de hut, maar toch lukt het een aantal foto's te maken. Ook zien we een (vroeg teruggekeerde) lepelaar, maar die foto is helaas niet mooi geworden.... Als laatste gaan we naar de uiterwaarden van het Zwarte Water. Ook hier is het druk (helaas zit alles ver weg): we zien o.a. ganzen, een haas, reigers, wulpen en veel eenden. Die eenden probeer ik op de foto te zetten....
3 Opmerkingen
Een zonovergoten dag. Het is koud (rond nul graden) en er staat een ijskoude wind. We besluiten vogels te gaan kieken. En hoewel we weten dat alles er erg ver weg zit, gaan we toch naar het Vossemeer. Er ligt nog een dun laagje sneeuw en op sommige plekken is het water bevroren. Af en toe vliegen er vogels langs, helaas op grote afstand, maar ik probeer ze te fotograferen. Dat lukt aardig.... En toen was daar ineens....... een vos! Heel rustig loopt hij over het besneeuwde fietspad. Bizar! Weer valt me op hoe klein ze eigenlijk zijn. Even denk ik dat hij aangereden is of ziek is: hij rent niet weg. Later bedenk ik mij dat ze zich in de winter, zeker met vriesweer, natuurlijk beter laten zien. Maar hij leek zich totaal niet te storen aan ons (en andere auto's die erbij stonden). Ik vermoed dat hij op zoek was naar iets eetbaars....
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|