Eind van de ochtend zien we de zon verschijnen. We besluiten om meteen naar de hei te gaan: even kijken of we de heideblauwtjes weer kunnen spotten (en kieken). Het is niet erg warm (17 graden), maar er staat bijna geen wind, dus het voelt warmer aan, zeker als de zon schijnt. Het duurt even voor we ze spotten, maar dan zien we er ook meteen een stuk of 10. We spotten slechts 1 vrouwtje. Eén van de mannetjes ziet haar wel zitten, maar het wordt helaas niks ...

De kleinste echte libel van Nederland is de zwarte heidelibel. Deze libel is altijd herkenbaar aan de zwarte band op de zijkant van het borststuk met daarin drie kleine gele vlekjes.

Daarnaast zien we erg veel koevinkjes, geelsprietdikkopjes en bruine zandoogjes. Verder is het rustig met vlinders. Als we na 1,5 uur struinen naar de auto lopen, verschijnen er donkere wolken en begint het te waaien. Even later barst de regenbui los. Een perfecte timing dus :-)

Dat we van de weersvoorspellingen vaak niet uit kunnen gaan, hebben we allemaal wel eens (of vaker) ondervonden. Vandaag blijkt dat ook weer. Hoewel de buien eigenlijk langs ons heen trekken, is het toch vrij fris en staat er meer wind dan voorspeld is. Toch gaan we lekker op pad. Dit gebied staat bekend om zijn bloemen (en dus vlinders), maar de vlinders moet je min of meer met een vergrootglas zoeken. De zandoogjes (bruine en koevinkjes) zijn er massaal (juni is niet voor niks de zandoogjesmaand), maar de rest van de vlinders laat eigenlijk verstek gaan. Daarom hebben we ons deze keer meer op de bloemen gericht.

Als we richting huis rijden, klaart het ineens op. We besluiten om ook nog even naar de 'jantjes' te gaan. Daar vliegen erg veel vlinders, vooral 'jantjes', bruine zandoogjes, koevinkjes, geelsprietdikkopjes en groot dikkopjes, met de nadruk op vliegen. Een fatsoenlijke foto maken is er bijna niet bij, zo fladderig zijn ze. Ach, zij zijn ook wat uit hun doen door het vreemde weer denk ik dan maar...

Via via heb ik begrepen dat er hier in de buurt een populatie zit van een zeldzame dagvlinder. De hoogste tijd om eens poolshoogte te gaan nemen. Het belooft een redelijk zonnige dag te worden, maar de wind zou nog wel eens roet in het eten kunnen gooien. Toch wagen we het erop. Het blijkt fris te zijn en de wind is bij vlagen hard, niet de meest ideale omstandigheden om dagvlinders te spotten. Vrij plotseling zie ik toch de betreffende vlinder, maar voordat ik kan afdrukken, is ze helaas alweer vertrokken. Daarna hebben we ze (mede door het weer) jammer genoeg niet meer kunnen ontdekken. Maar dat ze er zitten is duidelijk en ik hoop ze dit seizoen nog te kunnen fotograferen (dan meer over de vlinder). Gelukkig zien we genoeg andere beestjes die wél op de foto willen.

De juffers zijn hier massaal aanwezig. Het zijn vooral azuurwaterjuffers, maar ook watersnuffels, koraaljuffers en (tengere) pantserjuffers. Daarnaast zien we er heidelibellen (de enige exemplaren die ik duidelijk heb kunnen bekijken waren bloedrood: dit is de algemeenste heidelibel en één van de algemeenste libellen van Nederland), een smaragdlibel en een bruine glazenmaker (de laatste helaas niet op de foto kunnen krijgen).

De pyjamawants spotten we er ook. Het is een opvallend rood-zwart gestreepte wants, die vaak op schermbloemen in de bosrand of de wegberm is aan te treffen. In schermbloemen klimt de wants vaak naar de top [bron: waarneming.nl].