Vandaag een heerlijke voorjaarsdag met veel zon. Lekker erop uit dus. Vanuit een prachtig bloeiende els zingt een rietgors zijn lied. Een stuk verderop staan 5 reeën te foerageren: een bokje met bastgewei en 4 geiten. In een boom aan de kant van de weg kijkt een Turkse tortel neer op de auto. Zelf zie ik ze niet zo vaak, dus ben ik blij met deze foto. Aan en op het water is het een drukte van jewelste: tientallen (en op een gegeven moment zelfs honderden) ganzen vliegen af en aan. Een prachtig gezicht en een mooie uitdaging om weer wat vliegbeelden te oefenen. Deze dag is een dag van veel waarnemingen én van verrassingen! Zo worden we compleet verrast door een roerdomp: ineens vliegt hij er en voor ik door heb wat het is, is hij alweer voorbij. Helaas dus alleen een (donkere) foto van zijn achterkantje. Twee keer komt er een vogel aanvliegen (ver weg), waarbij we in eerste instantie niet kunnen zien wat het is. Het lijkt een roofvogel, maar geen buizerd, torenvalk of kiekendief. Het blijken een slechtvalk en een havik te zijn! En vanuit de auto zie ik een 'grijs bolletje' in een boom zitten. Nu ken ik niet veel grijze vogels (van dat formaat), dus ik denk meteen aan een klapekster en dat blijkt ook zo te zijn. Ik heb dan ook vandaag minstens 5 keer zitten stuiteren van geluk! Dat het voorjaar echt begonnen is, bewijzen deze parende buizerds. Erg ver weg, maar toch ook een leuke waarneming. De lepelaars zijn inmiddels ook weer bij hun broedplekken in ons land aangekomen. Het lijkt erop dat ze bezig zijn om hun plekje veilig te stellen en zo nu en dan worden er takken aangevlogen voor het nest. Ook is het noodzakelijk om het verenkleed in optimale conditie te houden en wordt er gebadderd. Verder is het gewoon genieten van alle vogels die zich op en aan het water bevinden. Wolken krijgen helaas steeds meer de overhand en uiteindelijk is het licht onvoldoende om mooie (vlieg) beelden te kunnen maken. Er verschijnen al snel mooie warme kleuren in de lucht. Gelukkig verschijnt de zon uiteindelijk weer achter de band met wolken en genieten we van een prachtige zonsondergang op één van mijn favoriete plekjes aan het water.
0 Comments
Na een heerlijke en geslaagde 'vogelkiekdag' in het gebied rond de Vecht en het Zwarte Water, is het aan het eind van de middag tijd voor de zonsondergang. Even zoeken naar een mooi plekje, maar al snel gevonden: de Vreugderijkerwaard, een uiterwaard van de IJssel. Vanuit de vogelkijkhut kun je de vogels die er zitten goed bekijken. In het voor- en najaar verblijven er kievieten, kemphanen, grutto's en andere steltlopers. In de winter zijn er duizenden kol- en brandganzen. Bijzondere vogels die hier broeden zijn kwartelkoning, visdief, kluut en zwarte stern. Parallel aan de IJssel heeft Natuurmonumenten in de Vreugderijkerwaard een zogenaamde nevengeul gegraven. Deze geeft de rivier bij hoog water meer ruimte voor waterafvoer. Ook de natuur profiteert van deze ingreep. In deze nevengeul groeien bijzondere planten, zoals watergentiaan en fonteinkruidsoorten. Vogels zoeken in het ondiepe water naar voedsel en vissen vinden er paaiplaatsen.
Vandaag een voorjaarsachtige dag met temperaturen van zo'n 13 graden en een (gesluierd) zonnetje. Het gebied ten noorden van Zwolle is een zeer waterrijk (de Vecht en het Zwarte water!) en dus vogelrijk gebied. Vooral ganzen nemen hier in de winter massaal hun intrek: duizenden grauwe ganzen, brandganzen, kolganzen, Canadese ganzen en nijlganzen laten het zich op de natte weilanden goed smaken. Maar daarnaast ook heel veel eenden en andere vogels. Dat het voorjaar is, blijkt ook uit de voorjaarsbloeiers die massaal bloeien. Ook het klein hoefblad staat in bloei. Bij de krokussen zag ik de eerste hommel van dit jaar! De plassen zitten vol met vogels. Je merkt ook hier dat het voorjaar (al) is begonnen: overal baltsende vogels (knobbelzwaan, fuut, smient, meerkoet) en ruziënde mannetjes (vooral de meerkoeten kunnen er wat van!). De dames hebben het niet makkelijk: een smient vrouwtje moet ze bijna van zich af slaan! Maar ja, wie kan zo'n prachtige fluiter nu weerstaan?? De brilduiker en het nonnetje vind ik persoonlijk prachtige eendensoorten. Helaas zie ik ze zelden en als ik ze zie, zitten ze buiten bereik van mijn lens. Vandaag ook weer. Gelukkig waagt de brilduiker dame zich iets dichter bij de kant en kan ik haar wel mooi op de foto zetten. Hopelijk lukt me dat bij de beide heren ook nog eens. Omdat ik ze zo mooi vind én het nonnetje mannetje nog nooit had gezien, verdienen ze een plek in mijn blog. Stadsduiven zie ik vrijwel nooit (misschien komt dat omdat ik zelden in een stad kom?), maar deze stadsduif heeft kennelijk ook vakantie: hij foerageert met een maat in de weilanden buiten Zwolle. Hout- en holenduiven zie ik veel vaker. De meerkoeten maakten van de aanwezige vogels de meeste bonje met elkaar: met de kop en hals laag bij het water en opgezette veren zwemmen ze naar elkaar toe en vallen dan ineens aan. Hierbij komen ze uit het water omhoog en trappen met de (enorme) poten tegen elkaar aan. Erg gaaf om te zien, maar naar ik aanneem wel pijnlijk voor de vogels... Onderstaande portretten van eend en zwaan heb ik van zeer dichtbij kunnen maken (max. 3 m afstand). De zwaan is zelfs nog dichterbij geweest (al blazend), maar dat zal denk ik komen doordat ze vaak gevoerd worden. Ik bleef rustig en laag bij de grond en dat kalmeerde de zwaan (gelukkig). Toch wel een bijzonder gevoel om even zó dichtbij zo'n grote (en sterke!) vogel te zitten. Na een enorm geslaagde 'vogelkiekdag' is de zonsondergang aan de beurt. Ik hoop op een kleurige zonsondergang aan de IJssel en of dat gelukt is, is te zien in mijn volgende blog.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|