Vanmiddag een paar uurtjes met Elly naar de vlindertuin hier in de buurt geweest. Vanwege het sombere weer vliegen er helaas maar weinig vlinders; de meeste vlinders hangen aan het plafond of zitten op de grond. Er zijn meer uitdagingen. Hoewel ik goed tegen hoge temperaturen kan, is het klimaat (extreem vochtige warmte) niet echt aangenaam. Ook onze lenzen hebben moeite met de hoge luchtvochtigheid (condensvorming). Maar wij laten ons hierdoor natuurlijk niet van de wijs brengen en genieten met volle teugen. Een bijzondere vlinder, die vandaag als één van de weinigen rondfladdert, is de glasvleugelvlinder. De vleugels zijn 'onzichtbaar' door het ontbreken van vleugelschubben. Je kunt alleen de vleugeladers (en de oranjekleurige vleugelrand), die belangrijk zijn voor de stevigheid, met het oog waarnemen. Blij verrast ben ik als ik ook parende glasvleugelvlinders ontdek! Een groot aantal tropische bloemen zorgt voor de nectarvoorziening van de vlinders. Omdat het winter is, bloeien niet alle planten. Links het hart van een Chinese roos (Hibiscus sp.) en in het midden een Stachytarpheta sp. (geen NL naam). We zien ook een prachtige cacaoboom. Rijpe vruchten (foto rechts) zijn geel en hebben de vorm van een rugbybal (ongeveer 20 cm lang). In iedere vrucht zitten ongeveer 40 zaden: de cacaobonen. Van deze bonen maakt men cacao, dé smaakbepalende stof voor chocolade. Het geslacht Papilio behoort tot de familie van de Papilionidae, de pages. Het zijn meestal grote kleurrijke vlinders met staartjes aan de vleugels. Ze zijn op alle continenten aanwezig, uitgezonderd Antarctica, maar de meeste soorten komen uit tropische gebieden. In Nederland komt alleen de koninginnenpage voor. Veel soorten drinken de nectar al vliegend, wat het lastig maakt om foto's te maken. Andere grote soorten zijn de uilvlinders (links) en de blauwe morpho's (rechts). Op het eerste gezicht lijken ze ontzettend veel op elkaar (vooral met gesloten vleugels), maar als je ze naast elkaar ziet is het verschil duidelijk. De uilvlinder dankt haar naam aan de bijzondere tekening op de onderkant van de achtervleugels: twee grote, opvallende oogvlekken, die op uilenogen lijken. Hiermee schrikt de vlinder vijanden af. De blauwe kleur op de bovenkant van de vleugels van de blauwe morpho komt niet door pigment maar door de microscopische structuur van de vleugels. De kleur verandert wat met de waarnemingshoek en de intensiteit neemt sterk toe bij opvallend licht (iriseren). Uilvlinders en blauwe morpho's leven van sap van rottend fruit (o.a. bananen). Naast vlinders kun je in een vlindertuin ook eitjes, rupsen en poppen aantreffen (mits de waardplant van de rups aanwezig is). Links zie je de complete rups, in het midden een detail van de kop en rechts een recent verpopte rups van één van de uilvlinders op een papyrusplant (Cyperus sp.). Al met al vond ik het een welkome en gezellige afwisseling van het dozen inpakken!
0 Comments
Aan het inpakken dus en dan bedoel ik geen leuke surprises of cadeautjes maar dozen. Heel veel dozen, vijftig om precies te zijn! Binnenkort ga ik namelijk verhuizen. Hierdoor zullen er voorlopig geen foto's en blogs van mij verschijnen (of toch als ik even tijd heb?). Ik hoop jullie gauw weer wat mooie plaatjes te kunnen laten zien, maar de komende tijd heb ik mijn handen vol aan de verhuizing en alles wat daarbij komt kijken.
Op deze plek wil ik ook iedereen bedanken voor het bezoeken van mijn website, het lezen van mijn blog, het plaatsen van een reactie en niet in de laatste plaats voor de tips en adviezen die ik via deze website, e-mail of persoonlijk van jullie ontvang. Dat waardeer ik enorm!! Tot snel! Nathalie Prachtig weer vandaag. Heel even een kijkje nemen dus bij de voerplek: het is redelijk druk. Er zijn ringmussen, koolmezen, pimpelmezen, een geelgors, vinken, merels, boomklevers, een roodborst, glanskoppen en grote bonte spechten. Wanneer de ene glanskop aan het eten is, komt er een tweede bij. Deze wordt op 'subtiele' wijze duidelijk gemaakt dat hij/zij niet welkom is. Het voer dat er ligt is duidelijk alleen voor nummer 1. De vleugels worden omlaag geduwd, de staart wordt gespreid en de vogel maakt zich lang door omhoog te kijken. Erg leuk om dit gedrag te zien en te kunnen vastleggen. Nummer 2 neemt echter toch het risico en pikt snel een 'graantje' mee. De eerste laat meteen via zijn/haar lichaamshouding weten het er niet mee eens te zijn! Maar uiteindelijk vertrekt ook hij/zij met iets lekkers tussen de snavel richting de ondergaande zon...
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|