's Middags breekt de lucht open en komt de zon er langzaam bij. Even naar mijn geliefde wandel- en vlindergebied NP Drentsche Aa. Lang ben ik er niet geweest, maar het voelt een beetje als thuis komen. Ik ken alle mooie plekjes en zeker die waar veel vlinders zitten. Nog maar net uit de auto kom ik de eerste bandspanners al tegen. In de veldjes met orchideeën stikt het werkelijk van de microvlinders. Ook op bomen en op blaadjes van struiken kijk ik en met succes: nachtvlinders en zelfs rupsen, ik word er helemaal blij van! Enige nadeel van nachtvlinders is dat ze meestal niet erg meewerken wat compositie betreft... Wie denkt aan de Drentsche Aa zal waarschijnlijk vooral aan orchideeën denken. Je kunt ze eigenlijk niet missen, want ze staan overal in het gebied. Vraag me alleen niet wélke er staan, want dat weet ik echt niet (brede orchis?). Een andere bijzonderheid in dit gebied is de in Nederland zeldzame zwartblauwe rapunzel. Deze bloemen heb ik hier nog nooit gezien. Zo zie je maar weer: als je er niet op let, of naar zoekt, vind je het ook niet (of het moet bij toeval zijn). Vrijwel nooit wijk ik af van het wandelpad, maar deze keer doe ik dat wel. Er lijkt namelijk een paadje gebaand te zijn dwars door de vegetatie langs de beek. Ik besluit het paadje af te gaan en kom uiteindelijk uit bij een plek waar het platgetrapt is. Ik speur om me heen en.... daar zijn ze dan, de rapunzels!
0 Comments
In de loop van de middag komt de zon er steeds meer bij. Het is heerlijk buiten en ik besluit een eindje te gaan wandelen. De rupsen van de sint-jansvlinder zijn massaal aan het verpoppen gegaan: nu is het wachten op de vlinders! Hieronder een impressie van de dag- en nachtvlinders die ik vandaag ben tegengekomen (het 'zilver', aangezien ik ook een zilverstreep heb gespot). Daarnaast zie ik parende gouden torren (het 'goud'), waarvan ik altijd heb gedacht dat ze eigenlijk vooral op de veluwe voorkomen. Enig speurwerk op internet levert de volgende informatie: er schijnen in Nederland twee op elkaar lijkende gouden torren voor te komen. Cetonia aurata, de zeldzame gouden tor, en Protaetia cuprea, de vrij algemene gedeukte gouden tor. Vermoedelijk gaat het hier om de tweede soort.
Het is grijs en fris, dus van mijn plan om er een rustig dagje van te maken komt eindelijk iets terecht. Tot de zon zich even na 3 uur laat zien, dan begint het toch weer te kriebelen (het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan). Even naar mijn fotomaatje dus, de tuin (waar hij elke dag druk mee is) bekijken. Een impressie van wat kleur en beestjes.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|