Net voor de wekker word ik wakker: het is 2.48u. Een belachelijk tijdstip natuurlijk om eruit te gaan, maar vandaag gaan Nel en ik naar de Oostvaardersplassen. Al jaren zie ik prachtige foto's voorbij komen van ijsvogels op een stokje. Al een paar keer heb ik geprobeerd om, vanuit een vogelkijkhut, deze prachtige vogel te spotten, maar dat is helaas nog nooit gelukt. Vandaag hopen we op meer geluk. Even voor zessen parkeren we de auto op de parkeerplaats bij de Lepelaarsplassen. We wandelen het in nevelen gehulde gebied in, terwijl de nog nét niet opgekomen zon de paar aanwezige wolken rood kleurt. Heerlijk om de stilte te 'horen'. Bij aankomst in de hut blijkt het nog rustig te zijn: er is 1 persoon aanwezig. We nemen plaats en ... wachten af. Het licht is allesbehalve geschikt, maar om 6.25u zie ik ineens de bekende 'blauwe flits': de ijsvogel! Ongelooflijk, zo snel al! Helaas blijft hij/zij op afstand. Terwijl het drukker wordt in de hut, worden de vogels op de plas wakker. Verschillende eenden, dodaarzen, futen, grote zilverreigers, aalscholvers en zwanen worden langzaam actiever. Dan ineens is er weer die 'blauwe flits'. Iedereen is alert. Hij/zij neemt plaats op een dood stammetje in het water: nog steeds is het licht niet geweldig, maar de foto die ik maak is toch op z'n minst redelijk te noemen, hoewel ik hem/haar natuurlijk liever nóg dichterbij én in het zonnetje had gehad. 

Helaas heeft hij/zij daar blijkbaar geen zin in, maar verschijnt nog wel een derde keer! Deze keer wordt er een visje gevangen: bijzonder om dit ook mee te mogen maken. We zien hoe hij/zij de vis een paar keer tegen de tak slaat en hem uiteindelijk opeet. Jammer genoeg is de afstand nu behoorlijk.

Een andere vogel die ik voor het eerst zie is de waterral. Deze bijzonder schuwe vogel laat zich helaas nóg slechter zien dan de ijsvogel: hij blijft dicht bij de rietkraag.

Hoewel de foto's natuurlijk veel beter kunnen (en hopelijk lukt dat nog eens), keren we tevreden huiswaarts. Vooral de ijsvogel vind ik zelf een prachtige verschijning: bijna on-Hollands met zijn tropische kleuren.

Na een regenachtige, koude dag, schijnt vandaag gelukkig weer de zon. Wel zijn er stapelwolken, maar de temperatuur is goed (20 graden). Vandaag wil ik het tóch weer gaan proberen om de grote vuurvlinder te spotten, hoewel het behoorlijk waait. De grote vuurvlinder is een opvallende vlinder maar is helaas zeer zeldzaam en ernstig bedreigd. Ze komt alleen nog maar voor in drie moerasgebieden: De Weerribben, De Wieden en Rottige Meente. Al meerdere keren ben ik voor niets wezen zoeken (ik weet ook niet exact waar ik moet zijn). Dit is zo frustrerend dat ik twijfel of ik vandaag nog een allerlaatste poging wil wagen. Ik waag het erop en kan het dan ook bijna niet geloven als ik vrijwel meteen een prachtig mannetje zie op het koninginnekruid. Ik ben meteen onder de indruk van de schoonheid van deze vlinder. Wat een schitterende, felle kleuren! Ook helemaal niet schrikkerig, heel relaxed. Uiteindelijk zie ik 4 vrouwtjes en 2 mannetjes, een ongekend hoog aantal (vind ik). Daarnaast spot ik ook nog minstens 10 zilveren manen, een zeldzame parelmoervlinder! Je kunt je wel voorstellen dat ik superblij ben dat ik tóch gegaan ben!

Na een in sommige delen van ons land heftige nacht, met onweer, regen en zware windstoten, klaart het in de loop van deze ochtend gelukkig weer op. Samen met Karin ga ik op zoek naar de kommavlinder. Al vrij snel zien we er eentje op een akkerdistel zitten. Helemaal door het dolle heen natuurlijk! Deze vlinder is zeldzaam in Nederland. De onderkant van de achtervleugel is grijsgroen met enkele opvallende witte vlekjes. De wat grotere vlek bij het lichaam (de 'komma' waaraan deze soort zijn naam dankt) is kenmerkend. Bij het groot dikkopje zijn ook vlekken aanwezig, maar deze zijn geelbruin en veel minder opvallend. Ook ontbreekt daar de kommavlek. Al wandelend ontdekken we er nog meer: voor mij kan de middag niet meer stuk!

Daarnaast valt het grote aantal bruine vuurvlinders op. Deze vlinder is eveneens niet algemeen (maar schaars) in Nederland, maar daarvan is op deze plek (gelukkig) niets te merken.

Naast de vele dagvlinders (met ook kleine vos, dagpauwoog, distelvlinder, kleine vuurvlinder, koevinkje, oranje zandoogje, bruin zandoogje, witjes, hooibeestje, boomblauwtje, heideblauwtje, zwartsprietdikkopje) zien we tevens enkele nachtvlinders. Naast gamma-uiltje, klaverblaadje, lieveling, gewone spikkelspanner en egelskopmot is de zuringspanner wel de meest kleurrijke en de schitterende grote beer de grootste! Dit is de eerste keer dat ik deze vlinder zie. Rupsen van de grote beer heb ik al heel vaak gezien en die zijn ook al groot. Maar dit is echt heel indrukwekkend: wat een lijfje! Het bijzondere is ook nog eens dat we haar eitjes zien afzetten op een distel. Je kunt je voorstellen dat we een geweldige vlindermiddag hadden!