Een koude paasmaandag, het is enkele graden boven nul en er waait een koude noordoosten wind. Toch schijnt de zon uitbundig (en dat is geen 1 april grap!). Hoewel ik niet fit ben, stap ik toch de auto in en rij even rond in het buitengebied. Gelukkig maar, want het is weer genieten! Allereerst zie ik 'mijn' blauwe kiekendief weer eens. En... deze keer wil hij ook even wat dichterbij komen!
De weilanden zitten weer vol met kieviten, spreeuwen en kramsvogels. Ook lopen de beide wulpen er nog steeds. Een graspieper komt als een parachute aangezeild en gaat er even mooi voor zitten, dus die verdient wel een plekje in deze blog.
In een ander weiland zie ik ineens een zanglijster. Ze zit mooi dicht bij de weg, dus ik probeer wat foto's te maken. De meeste zanglijsters die ik op de foto probeer te zetten, rennen meestal snel weg, maar deze blijft zelfs even geduldig zitten (tot de foto is gemaakt... haha).
Even later rij ik bijna over een buizerd heen. Nou ja, bij wijze van spreken dan. Om ieder interessant dier te kunnen spotten, rij ik altijd vrij langzaam langs de weilanden en akkers. Net als ik bijna de berm in rij (wat daar niet zo erg is), zie ik er een buizerd zitten. We schrikken beide; ik stuur weg en hij vliegt weg. Gelukkig, niks aan de hand! Maar ik bedenk me wel dat hij vermoedelijk op een prooi moet hebben gezeten, anders was hij allang weggevlogen. Als ik na verloop van tijd weer langs kom, zie ik hem weer in de berm zitten en nader voorzichtig. Hij blijft zitten en ik maak een aantal foto's (de twee laatste foto's zijn wellicht een beetje onsmakelijk voor sommige mensen).
Helaas voel ik me verre van optimaal, dus ik rij weer richting huis. Er vliegt een aalscholver mij tegemoet en ik besluit even te wachten. Misschien gaat hij landen in het water (waar ik op dat moment langs rij) en kan ik wat foto's maken. Hij landt inderdaad in het water. Nu naar hem toe rijden... dat heeft meestal tot gevolg dat ze weer wegvliegen, dus ik let goed op het gedrag van de vogel. Hij lijkt honger te hebben, want hij duikt onder water. Hij komt terug met een joekel van een vis in zijn bek (waar ik helaas te laat voor ben met mijn camera). Dit herhaalt zich nog twee keer en dan lukt het wel een foto te maken (hoewel ik er niet helemaal tevreden over ben).
