Na de succesvolle zoektocht naar rustende vlindertjes ga ik nog even kijken welke vogels ik kan spotten. Enige soort die ik in mijn hoofd heb (en dus graag zou willen zien en fotograferen) is de purperreiger. En dat lukt. Dat het licht de sfeer in een foto bepaalt, is goed te zien aan onderstaande foto's. De eerste foto is gemaakt bij weinig zon en tegenlicht, de tweede foto met een laat, warm middagzonnetje. Toch hebben beide foto's wel wat vind ik zelf. Het is veel drukker dan een week geleden. Vooral de lepelaars vliegen af en aan. Ach, dit vind ik zelf een prachtige vogel en is weer een mooie gelegenheid om vluchtbeelden te maken. Hoewel de bruine kiekendieven zich vorige week alleen in de verte lieten zien, komen ze nu een stuk dichterbij. Vooral het balts- en imponeergedrag is spectaculair om naar te kijken: hierbij duikelen ze door de lucht, keren zich ineens 180 graden om (dus met de poten omhoog) en proberen de ander te grijpen (prooioverdracht heb ik niet waargenomen). Regelmatig laten blauwborst mannetjes van zich horen: een prachtige, kenmerkende zang. Zich laten zien is een andere verhaal. Ze blijven helaas op een afstandje. Even komt er eentje wat dichterbij, maar ik hoop deze prachtige vogel nog eens van dichterbij te kunnen fotograferen. Ook de tjiftjaffen laten massaal van zich horen en dit vogeltje komt wel even heel dichtbij. Helaas zijn de geheugenkaartjes vol en ben ik bijna verplicht te gaan, terwijl ik het liefst zou willen blijven. Onderweg naar huis krijg ik 'de schrik van mijn leven': in een akker staan twee joekels van vogels. Meteen herken ik ze: kraanvogels! Ongelooflijk, wat staan ze dichtbij. Zo snel mogelijk delete ik enkele foto's en maak foto's van deze prachtvogels. Wat een geluk(svogel)! Aangezien er meer auto's staan en ook nog bij komen, lopen deze schuwe vogels snel van ons af en gaan op een voor hun prettige afstand foerageren (de afstand die ik ken van mijn vorige ontmoetingen met deze vogels). Als het te donker is om nog mooie foto's te kunnen maken (even na achten), besluit ik weg te gaan. Ik had nog een klein beetje hoop om ze ook vliegend te kunnen fotograferen, maar dat lukt helaas niet. Als ik wegrij, zie ik in de berm voor mij een reebokje staan. Hoewel ik wel een foto heb gemaakt, is het door de slechte lichtomstandigheden helaas geen mooie foto geworden (iso 1600). Maar... moe maar zeer voldaan keer ik huiswaarts: wat een heerlijke dag!
0 Comments
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|