Hoewel het zwaar bewolkt is en het fotografisch gezien maar de vraag is of de foto's mooi zullen worden, besluiten we toch op pad te gaan om vogels te kieken. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan ;-) In een plas zwemt een fuut. Ook dit jaar wil ik ze graag baltsend op de foto zetten. Het aanbieden van plantenmateriaal heb ik nog nooit zelf waargenomen en zou ik heel graag willen fotograferen. Dat de natuur toch echt niet te regisseren valt, blijkt maar weer: niks baltsende futen. De ene fuut zit op het nest en de ander is aan het vissen. Maar als natuurfotograaf ben je flexibel (anders mis je ook een hoop moois!) en dus gaan we rustig zitten en wachten af. Het duurt niet lang of de fuut komt boven met een enorme vis! Na enige verwoede pogingen om het ding achterover te gooien, blijkt het toch een maatje te groot voor het futenbekkie en gaan de meeuwen (die allang gealarmeerd blijken) er met zijn mooie vangst vandoor. Gelukkig lukt het hem de juiste maat te scoren. Verschillende keren zien we hem met een lekker visje boven komen. Meeuwen en duiven worden door veel mensen gezien als lastig en 'gewoon'. Toch vind ik ze mooi om te kieken. Ook hun gedrag observeren vind ik interessant (maar ik ben natuurlijk een suffe bioloog ;-) ). Misschien dat ik in de toekomst eens een blog over het gedrag van een meeuw of een duif maak... We besluiten verder te rijden. Onderweg zien we een plas (die we al wel kenden maar waar toen weinig op te zien was). Nu zien we dat er een hut bij staat en besluiten we een kijkje te nemen. De plas zit vandaag vol met eenden (foto's spreken voor zich denk ik) en we worden vanuit een struik verwelkomd door de tjiftjaf, die uit volle borst zijn 'tjif-tjaf' lied zingt. Terwijl we naar de eenden kijken, gaan mijn ogen (waarom weet ik niet) naar een plekje schuin voor de hut. Ik schrik me wezenloos! Een felblauwe vogel zit rustig op een tak. Inwendig helemaal door het dolle heen van de adrenaline, maar me inhoudend, zeg ik 'ijsvogel'. Hij zit lekker te genieten van de late middagzon. Wij hebben tegenlicht (en last van takken die ervoor zitten), maar wat een VERRASSING! Zulke fantastische ontmoetingen komen vaak totaal onverwachts. Super! Vrij snel na de ontdekking vliegt de vogel weg en even later zien we hem laag over het water wegvliegen. Zo zie je maar weer: de natuur valt echt niet te regisseren!
0 Comments
Het is bewolkt, maar af en toe schijnt ook de zon. Helaas is het een stuk frisser dan de afgelopen dagen. Even een rondje in de auto om vogels te kieken. Het aantal vogels dat zich laat zien, valt tegen. Er zijn wel wat roodborsttapuiten te zien, maar ver weg. Ook zie ik 'mijn' prachtige kiek: dat is toch alweer even geleden dat hij in beeld was. Langs de waterkant zitten twee scholeksters. Meestal gaan ze er meteen vandoor, maar vandaag niet en ik besluit ze eens te observeren. Het tweetal krijgt bezoek waarbij ze elkaar luid roepend begroeten (zo stel ik me voor). Er volgen geen gevechten, dus het zal 'goed volk' zijn. Op internet lees ik dat de mannetjes in het voorjaar kleine baltsgroepjes vormen, waarbij de vogels al roepend en voorovergebogen om elkaar heen lopen. Dit heb ik ook waargenomen (ervan uitgaand dat het mannetjes zijn natuurlijk). De groep wordt steeds groter. Van alle kanten komen ineens vogels aangevlogen en sluiten zich aan. Een mooi moment om wat vluchtfoto's te maken. Het valt nog niet mee om hiervan foto's te maken en ook heb ik het idee dat ze 'last' hebben van het ratelende geluid van mijn camera. Ze vliegen wel voorbij, maar landen op veilige afstand van de auto. Opeens zie ik dat 'het gras twee kontjes hoog is': een mannetje heeft kennelijk succes bij een vrouwtje! Heerlijk om deze vogels zo een paar uur te mogen observeren. De tijd is omgevlogen! Omdat het licht ineens minder wordt (donkere wolken), besluit ik naar huis te gaan, maar ik had nog wel uren door willen gaan...
Heerlijk even een korte wandeling over de hei. Citroenvlinder, dagpauwoog, gehakkelde aurelia en kleine vos laten zich weer lekker verwarmen door de zon en het warme zand. Net als gistermiddag tref ik ook nu een gewone spikkelspanner aan, rustend op een boomstam. En net als vorig jaar vraag ik me ook nu weer af welk minibloempje (ongeveer ter grootte van de kleine veldkers) er in het zand tussen de heipollen bloeit. Iemand enig idee?
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|