Na de uitzonderlijk warme (kleffe) middag van gisteren, besluiten we om vandaag vroeg op te staan om (hopelijk) meer vlindertjes te spotten tijdens iets koelere temperaturen. Helaas blijkt het vandaag zelfs om 7 uur 's morgens benauwd en warm (ruim 20 graden in de schaduw) te zijn op de Sint-Pietersberg. Gek genoeg zijn er nog steeds niet veel vlinders te spotten. Wel zien we veel juffers. Daar vermaken we ons ook wel even mee... Onderstaande libellen zijn mij onbekend. Zouden het het vrouwtje (foto 1,2,3) en het mannetje (foto 4,5) van de zuidelijke oeverlibel kunnen zijn? De laatste foto (6) lijkt mij een gewone oeverlibel oud vrouwtje. Het kaasjeskruid (waardplant kaasjeskruiddikkopje) en de avondkoekoeksbloem zet ik ook op de foto. Hoewel het licht nog niet zo fel maar warm is, is het lastig om het wit er mooi op te krijgen. Na een poosje krijg ik de kriebels: ik wil vlinders! Wij zijn klam van het zweet (ja, zo vroeg al) en dus hebben we hele zwermen vliegen en muggen om ons heen. Maar als ik eindelijk enkele vlinders zie, maakt me dat weinig meer uit: foto's!! Ook het bruin dikkopje laat zich weer zien. Dit is een vlinder die vrij weinig bij bloemen is te vinden. Meestal zit ze op een grasspriet. Gelukkig kan ik enkele foto's maken van een nectardrinkend bruin dikkopje (rolklaver en rode klaver). Zoals in mijn vorig blog gezegd, hoopte ik deze keer het kaasjeskruiddikkopje en dambordje te spotten (en fotograferen). Na een geslaagde eerste dag, waarin ik het kaasjeskruiddikkopje spot, ga ik vandaag wederom uit mijn dak als ik ineens een zwart-witte vlinder spot tussen het gras (bij een rode klaver). Meteen weet ik dat het een dambordje is. Wat gaaf is dit! Ik probeer mooie foto's te maken, maar doordat ze helemaal tussen het gras zit, is dat vrijwel onmogelijk. Maar ik ben hoe dan ook erg blij dat ik deze vlinder heb mogen waarnemen. Binnen een paar minuten nadat we het dambordje spotten, zie ik de prachtige koninginnenpage onze kant op vliegen. Meteen probeer ik foto's te maken (al dan niet in de vlucht). Het is vrijwel onmogelijk: ze blijft fladderig en vliegen. Toch lukt het me om een foto te maken (wat gister niet is gelukt). Nog een beetje beduusd van het feit dat beide wenssoorten zich hebben laten zien, gaan we naar de plek waar klaverblauwtjes zitten. We spotten slechts 2 exemplaren, beide mannetjes, maar ook deze zijn erg fladderig (hyper) en willen alleen met gesloten vleugels op de foto. Toch vind ik het een zeer geslaagde trip naar hét vlinderparadijsje van NL. Volgend jaar gewoon weer! (of misschien nog een keertje dit jaar??)
0 Comments
Twee jaar geleden ben ik op mijn verjaardag voor het eerst wezen vlinderen op de Sint-Pietersberg. Het was geweldig! Twee maanden geleden ben ik er weer geweest, omdat ik er ook eens in het voorjaar wilde kijken. Dat het wederom een succes was, kun je lezen in deze blog. Omdat het niet duidelijk is of ik er volgende week (op mijn verjaardag) heen kan gaan, gaan we deze week. Het is ruim 30 graden, er staat vrijwel geen wind dus ideaal vlinderweer: we verwachten een heleboel vlinders. Vreemd om dan te zien dat er voornamelijk bruine zandoogjes en koevinkjes zijn. Gaan we hiervoor helemaal naar Zuid-Limburg?! Mijn wenssoorten zijn het dambordje en kaasjeskruiddikkopje, eigenlijk een behoorlijk pittige wens, omdat beide zeer zeldzaam zijn in NL. Ik ga dan ook helemaal uit mijn dak als ik van een vriendelijke medevlinderaar hoor dat het kaasjeskruiddikkopje gespot is (we staan er op dat moment zelfs vlakbij!). Super om deze vlinder te mogen zien én fotograferen. Nog gaver is het als één van de 3 vlinders die we spotten eitjes af gaat zetten op het kaasjeskruid (de waardplant van de rups). Helemaal door het dolle heen zoeken we enthousiast verder. De zandoogjes laten we voor wat ze zijn en we zoeken nóg beter naar bijzondere soorten: dat werpt zijn vruchten af: ook het bruin dikkopje spotten we, eveneens een zeer zeldzame vlinder voor NL. Deze heb ik hier de vorige twee keer ook gespot, maar het blijft een geweldige ervaring. Daarnaast spotten we enkele algemenere soorten, waaronder ook de koninginnenpage (helaas geen foto), maar vooral het bruin blauwtje vind ik een leuke waarneming. Deze zie ik helaas nooit in Drenthe. En ook het zeldzame boswitje spotten we hier (weer) massaal. Ze op de foto zetten is lastig: door het warme weer zijn ze (en eigenlijk alle vlinders) erg fladderig. Daarnaast zien we vele juffers en libellen, waarvan ik alleen onderstaande libel in mijn blog wil plaatsen. De reden is dat ik niet weet welke soort dit is. Aan het begin en eind van onze wandeling zien we heel veel icarusblauwtjes, althans, dat denk ik in eerste instantie. Als ik het diertje volg, blijkt het helemaal geen vlinder te zijn, maar een sprinkhaan! Het is de zeldzame blauwvleugelsprinkhaan, een veldsprinkhaan met grote felblauwe vleugels (die in rust niet te zien zijn).
Een zonovergoten dag met een temperatuur van zeker 25 graden en niet zo veel wind. De hoogste tijd om weer eens de hei op te gaan; primair voor de heideblauwtjes. Tot mijn grote verbazing zie ik een aantal heivlinders op het zand zitten: oja, die vliegen nu en zitten hier ook! Hoe kan ik die nu vergeten??? De heivlinder behoort tot de zandoogjes en is een vrij schaarse standvlinder die voorkomt op de hogere zandgronden in het binnenland en in de duinen. In hun droge, warme leefgebied kan de temperatuur hoog oplopen. De vlinders zoeken verkoeling in de schaduw van struweel of boompjes en draaien met de kop in de richting van de zon, zodat het lichaamsoppervlak dat beschenen wordt zo klein mogelijk is. Bij koeler weer richten ze het lichaam juist dwars op de zon zodat het grootste deel warmte opvangt. Zij voeden zich met boomsappen van berken of eiken en met nectar van diverse kruiden zoals struikhei en akkerdistel. Verder zitten er zoals verwacht erg veel heideblauwtjes en daarnaast ook veel citroenvlinders en dikkopjes. In de buurt van de hei staan bloemen, zoals distels, en daar zitten weer andere vlinders op. Erg leuk om weer zoveel vlinders te zien! Ook de heidelibellen zijn in grote getalen aanwezig: op de hei, maar ook massaal op het prikkeldraad dat her en der staat. Niet echt een natuurlijk plaatje, maar wel de werkelijkheid... Nu we een aantal zomerse (tropische?) dagen krijgen, is wel te raden wat ik ga doen ;-)
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|