Na de uitzonderlijk warme (kleffe) middag van gisteren, besluiten we om vandaag vroeg op te staan om (hopelijk) meer vlindertjes te spotten tijdens iets koelere temperaturen. Helaas blijkt het vandaag zelfs om 7 uur 's morgens benauwd en warm (ruim 20 graden in de schaduw) te zijn op de Sint-Pietersberg. Gek genoeg zijn er nog steeds niet veel vlinders te spotten. Wel zien we veel juffers. Daar vermaken we ons ook wel even mee... Onderstaande libellen zijn mij onbekend. Zouden het het vrouwtje (foto 1,2,3) en het mannetje (foto 4,5) van de zuidelijke oeverlibel kunnen zijn? De laatste foto (6) lijkt mij een gewone oeverlibel oud vrouwtje. Het kaasjeskruid (waardplant kaasjeskruiddikkopje) en de avondkoekoeksbloem zet ik ook op de foto. Hoewel het licht nog niet zo fel maar warm is, is het lastig om het wit er mooi op te krijgen. Na een poosje krijg ik de kriebels: ik wil vlinders! Wij zijn klam van het zweet (ja, zo vroeg al) en dus hebben we hele zwermen vliegen en muggen om ons heen. Maar als ik eindelijk enkele vlinders zie, maakt me dat weinig meer uit: foto's!! Ook het bruin dikkopje laat zich weer zien. Dit is een vlinder die vrij weinig bij bloemen is te vinden. Meestal zit ze op een grasspriet. Gelukkig kan ik enkele foto's maken van een nectardrinkend bruin dikkopje (rolklaver en rode klaver). Zoals in mijn vorig blog gezegd, hoopte ik deze keer het kaasjeskruiddikkopje en dambordje te spotten (en fotograferen). Na een geslaagde eerste dag, waarin ik het kaasjeskruiddikkopje spot, ga ik vandaag wederom uit mijn dak als ik ineens een zwart-witte vlinder spot tussen het gras (bij een rode klaver). Meteen weet ik dat het een dambordje is. Wat gaaf is dit! Ik probeer mooie foto's te maken, maar doordat ze helemaal tussen het gras zit, is dat vrijwel onmogelijk. Maar ik ben hoe dan ook erg blij dat ik deze vlinder heb mogen waarnemen. Binnen een paar minuten nadat we het dambordje spotten, zie ik de prachtige koninginnenpage onze kant op vliegen. Meteen probeer ik foto's te maken (al dan niet in de vlucht). Het is vrijwel onmogelijk: ze blijft fladderig en vliegen. Toch lukt het me om een foto te maken (wat gister niet is gelukt). Nog een beetje beduusd van het feit dat beide wenssoorten zich hebben laten zien, gaan we naar de plek waar klaverblauwtjes zitten. We spotten slechts 2 exemplaren, beide mannetjes, maar ook deze zijn erg fladderig (hyper) en willen alleen met gesloten vleugels op de foto. Toch vind ik het een zeer geslaagde trip naar hét vlinderparadijsje van NL. Volgend jaar gewoon weer! (of misschien nog een keertje dit jaar??)
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|