Vandaag wordt het mooi weer: een graad of 20, weinig wind en zo nu en dan zon. Perfect weer om vlinders te spotten dus. Helaas blijft de zon de hele dag verborgen achter de wolken. Toch vinden we op een bloemrijke plek nog een aantal vlinders. Vooral ben ik blij met het mooie, kleine muntvlindertje, dat helaas niet echt wou meewerken aan een mooie compositie. Overigens blijkt dat bij meer vlinders een hele opgave te zijn: ze zijn schrikkerig (allemaal erg vers?) en ik heb mijn (fotografie)dag denk ik niet. Maar, toch heb ik genoten. We spotten ook 2 rupsen: de ene is een spannerrups, herkenbaar aan de typische manier van voortbewegen en het ontbreken van de zogenaamde 'buikpoten'; de andere blijkt de rups van de zeldzame gelduil te zijn. Dit is een vlinder die in heel NL kan worden waargenomen, maar sterk achteruit lijkt te gaan. De rups van de gelduil liep over het pad en heb ik voor de foto even op een willekeurige plant gezet. Of op onderstaande foto een rups (mobiele fase) of een pop (niet-mobiele fase) staat, kan ik helaas niet zeggen. Wel is zeker dat het een zakdrager is. Een grote groene sprinkhaan valt op doordat ze wat onhandig naar de top van een plant klimt. Op een andere plant zitten een aantal 'gele stippen'. Het blijken citroenlieveheersbeestjes te zijn. Dit kevertje is slechts 3-4,5 mm groot en leeft van meeldauw (een schimmel).
0 Comments
Na een paar frisse, regenachtige dagen belooft het KNMI deze week mooi weer. Vanmorgen begint al goed. Het is warm, de zon schijnt.... maar er is geen vlinder te bekennen (behalve enkele witjes dan). Ik snap er niks van. Als we wat beter zoeken (tussen de vegetatie) ontdekken we ze langzaam maar zeker. Gelukkig! De mooiste verrassing is een prachtige distelvlinder. Ze is nog helemaal gaaf. Dit jaar heb ik er helaas maar weinig gezien. Een leuke bijkomstigheid van de bewolking die op komt zetten (waardoor het meteen een stuk frisser (voor de vlinders) aanvoelt) is dat we een foto kunnen maken van een hooibeestje en van een bont zandoogje op een bloem. Meestal zijn ze zonnend op de grond of op bladeren van een struik te zien. Daarnaast zien we ook weer veel juffertjes, vooral Noordse winterjuffers. Dit is een in NL zeldzaam voorkomende juffer, maar in Drenthe is hij vrij algemeen. De volwassen juffers komen in het najaar uit, om de winter op allerlei beschutte plekken door te brengen. Als de vleugels over het achterlichaam in rust samengevouwen worden, ligt het pterostigma in de voorvleugel veel verder naar achter dan in de achtervleugel: een kenmerk van winterjuffers [bron: waarneming.nl].
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|