Vandaag ga ik samen met Paul en Ingrid naar het Bergherbos om er te genieten van de prachtige herfstkleuren. Dit gevarieerde bos in de gemeente Montferland is een 1837 ha groot natuurgebied en eigendom van Natuurmonumenten en de stichting Huis Bergh. Het is gelegen op een stuwwallencomplex en heeft heuvels tot 93 m hoogte. We treffen het, net als enkele weken geleden op het Dwingelderveld: de hele dag een stralend zonnetje! Als we bijna bij de auto zijn, horen we een geluid dat we niet thuis kunnen brengen. Ik heb zoiets nog nooit gehoord. We proberen te raden wat het is, maar komen er niet achter. Dan ineens zien we 'iets' tegen de stam van een lariks zitten. Snel doen Ingrid en ik de telelens erop en speuren door de zoeker: het blijkt een zwarte specht te zijn! Nog nooit gezien of gehoord, maar een zó kenmerkend geluid, dat we dat vanaf nu zeker zullen herkennen. Jammer genoeg zit de vogel wel achter takken, maar het is toch overduidelijk de zwarte specht. Dit is echt de slagroom op een toch al heerlijke taart! Als we het bos uit rijden, zien we dat de zon bijna onder gaat. We genieten kort van het mooie zachte licht op de kerktoren van Beek, waarna we via Elten in Duitsland richting Spijk in Nederland rijden. Op deze plek komt de Rijn Nederland binnen (en niet bij Lobith, zoals ik altijd op school heb geleerd, wat een stukje verderop ligt). Hier wachten we tot de zon onder gaat: het (fotografisch) einde van een heerlijke en gezellige dag in het Bergherbos.
0 Comments
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|