Het weerbericht luidt voor vandaag: in het noorden eerst nog wat zon. Dus sta ik om kwart voor 8 al heerlijk midden in de natuur. Al vaker heb ik gezegd dat dat heerlijk (en stil!) is, maar ik doe het te weinig. Je maakt echt even deel uit van de ontwakende natuur. Eigenlijk wil ik het mooie oranje eitje van het oranjetipje gaan zoeken, maar al vrij snel laat ik dat schieten en geniet gewoon en laat me verrassen. Het wemelt van de libellen en juffertjes. De meesten zitten diep weggestopt in de vegetatie, maar hoe vaker en langer de zon schijnt, hoe meer er beginnen te vliegen. Foto's maken van juffers vergt veel geduld: als ze je zien, draaien ze meteen weg achter een stengel of blad, zodat je ze nog nét ziet. Op zich natuurlijk heel irritant, maar het levert ook wel weer grappige plaatjes op.
Sommige exemplaren zijn nog vers.
Grote roodoogjuffer ♀
Anderen zijn al aan het paren.
Tandem variabele waterjuffers
In struiken die in de zon staan, hangen heel veel smaragdlibellen bij elkaar.
Smaragdlibellen
Eigenlijk vallen de overige libelsoorten een beetje in het niet bij al die smaragdlibellen, maar ik ontdek toch ook een paar andere soorten.
Noordse witsnuitlibel
De enige viervlek die ik spot is mijn eerste van dit seizoen.
Viervlek
Van vorig jaar weet ik nog dat er nu al volop glassnijders vlogen, maar dit seizoen heb ik er nog maar enkele gezien. Ook de bruine korenbout heb ik nog niet kunnen vinden.
Glassnijder ♀
Opeens valt mijn oog op iets anders. Het lijkt een rups dus ik loop er naar toe om te kijken welke het is: het is de rups van de rietvink. Deze rups drinkt van dauwdruppels en wordt daarom ook wel drinker genoemd.
Rups rietvink (nachtvlinder)
Als ik langs de waterkant loop, om te kijken of er wellicht libellen aan het uitsluipen zijn (helaas niet), valt mijn oog op weer een andere rups: de rups van de grote beer. Hoe langer ik om me heen kijk, hoe meer ik er zie! Het lijkt wel of ze gezellig bij elkaar zijn blijven/gaan zitten.
Rups grote beer (nachtvlinder)
Hoewel het best fris is, zijn er toch vlinders actief. Het zijn vooral dagvlinders, zoals het klein geaderd witje, landkaartje en bont zandoogje, maar ik zie ook mijn eerste microvlinder van dit seizoen.
Distelzadelmot (microvlinder)
De meest bijzondere ontmoeting heb ik als ik langs de waterkant loop, net naast het wandelpad. Ineens zie ik iets liggen in het hoge gras (sterker nog, ik sta er bijna op!). Meteen smelt ik: het is een heel klein reekalfje. Nog nooit heb ik zo'n jong reekalfje in het echt gezien, zeker niet van zo dichtbij. Ik weet heel goed dat de moeder het kalfje daar achter heeft gelaten en in de buurt is en dat ik niet aan het kalfje moet komen (want dan stoot de moeder het af vanwege de vreemde geur), maar ik maak wel snel een paar foto's. Het kalfje kijkt me aan, maar blijft verder rustig. Moeilijk om die prachtige ogen en de ongetwijfeld zachte vacht te weerstaan, maar ik dwing mezelf om door te wandelen (waar ik dan eigenlijk best wel trots op ben, want hoe verleidelijk is het om het te aaien of er bij te blijven staan?!).
Reekalfje
Uiteraard kijk ik om me heen of ik de moeder van het reekalfje zie en inderdaad, een stuk verderop loopt ze te grazen. Ik kan er vanachter de bijna manshoge rietstengels vrij ongestoord van genieten tot er uiteindelijk andere wandelaars aankomen en zij er als een 'haas' vandoor gaat (overigens niet naar haar kalfje, maar ze zoekt de beschutting van het bos op).
Reegeit
Reegeit
Hoewel ik (in die paar uurtjes) nog veel meer heb gezien (oa. koekoek, boomvalk, purperreiger, staartmees, winterkoninkje) laat ik het hier maar even bij. Voor nu....
