Nog steeds zomers warm (en vrijwel geen wind), dus ga ik op tijd de natuur in. 's Morgens valt de hitte nog erg mee en hoop ik ook dat het aantal muggen en dazen meevalt. Dat eerste klopt, maar het tweede valt helaas nogal tegen. Maar mijn doel is het gentiaanblauwtje vinden, dus ik probeer me niet te storen aan de irritante prikbeesten (valt niet mee!). Aan de rand van de hei, in de buurt van een eik, valt mijn oog op 'iets blauws dat fladdert'. Het is groter dan een heideblauwtje en ik word meteen blij: zou ik er al eentje hebben gevonden? Maar dan gaat het beestje zitten en zie ik dat het (wederom) een eikenpage is. Zo zie je ze nooit en nu al twee keer kort achter elkaar! Ik doe een poging om een mooiere foto dan die van gister te maken. Op zoek naar het gentiaanblauwtje. Ik zie dat er veel dikkopjes en heideblauwtjes (allen mannetjes) vliegen, maar (nog) geen gentiaanblauwtje te bekennen. Ik ben hier voor deze vlinder nog niet eerder geweest, dus ga ik eerst maar eens op zoek naar de waardplant: de klokjesgentiaan. Vorig jaar op de Veluwe heb ik dat ook op die manier gedaan en dat werkte toen prima. Vandaag lukt het weer: al snel spot ik er één. Hij staat prachtig in bloei, maar er zitten helaas (nog) geen eitjes op. Ineens zie ik er eentje vliegen. Het is een vrouwtje, maar ze vliegt de hei op (buiten mijn bereik). Ik ben blij haar te zien hier, maar baal wel dat ik geen foto heb kunnen maken. Ik wandel een stuk verder, maar daar zie ik geen klokjesgentiaan staan, dus ik wandel maar weer rustig terug (ondertussen de prikbeesten van me afslaand en een adder ontwijkend). Als ik weer bij de bloeiende klokjesgentiaan kom, besluit ik maar even te wachten. Je weet nooit... en inderdaad: daar komt er weer eentje aan. Ze vliegt laag over de vegetatie. Zou ze op zoek zijn naar een plekje om haar eitjes af te zetten?!? Ik wil bijna roepen: kom maar hier, hier staat er eentje, maar ik weet dat ze me niet begrijpt (en dat ze dat natuurlijk prima zelf kan). Ineens stopt ze en gaat zitten: ze kromt haar achterlijfje en perst er een eitje uit. Ik had niet eens gezien dat er een klokjesgentiaan staat. Het is een nog niet bloeiend exemplaar, maar blijkbaar voor mevrouw 'een eitje' om te spotten. Gelukkig laat ze mij foto's van haar maken. Terwijl ik over het zandpaadje over de hei loop, vliegt er 'iets blauws' op. Ik schrik, want ik stapte er kennelijk bijna op. Zo klein en onzichtbaar zijn sommige vlindertjes. Het blijkt een parend koppeltje heideblauwtjes te zijn, iets dat ik ook graag weer eens op de foto wilde zetten. Hoe bedoel je een geluk bij een (bijna) ongeluk? Terug in het koelere bos wordt mijn aandacht getrokken door 'iets wits' op een boomstam. Meteen weet ik dat het een vlinder is. Het blijkt het schaapje te zijn, een algemene nachtvlinder uit de familie van de uiltjes.
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|