Hoewel het vandaag fris is (ongeveer 12 graden), wordt er ook zon en weinig wind beloofd. Voor mij toch een goede reden om op zoek te gaan naar het bont dikkopje, een vrij zeldzame maar prachtige dagvlinder. Ze zijn al gemeld en mijn verwachting is dat ze zich schuil houden in de vegetatie, maar weer zullen verschijnen als de zon schijnt (en de temperatuur omhoog gaat). Gelukkig klopt dit en ontdek ik al vrij snel een aantal gewillig meewerkende exemplaren.
Bont dikkopje op een jong varenblad
Op een grasje
Geopende vleugels
Het bont dikkopje vliegt ongeveer van half mei tot half juni. In NL is het een vrij zeldzame, markante soort van open bossen op vochtige plaatsen. Hier leven ze op de overgang van vochtige graslanden naar vochtige bossen, zoals open plekken en brede bospaden in elzenbroekbossen, langs sloten grenzend aan bossen of houtwallen en bij vennen aan de rand van struweelrijke heide. De biotoop is vrij zonnig maar beschut en meestal kleiner dan een hectare (de vlinders zijn weinig mobiel). De mannetjes zijn snelle vliegers en vertonen territoriaal gedrag vanaf een tak of een hoge grasspriet. De vlinders voeden zich met nectar van onder andere braam en echte koekoeksbloem [bron: Vlindernet]
Wat een prachtige ogen!
Samenzijn
Met tegenlicht
Ondanks de kou (vooral als de zon niet schijnt) zien we ook veel kleine vuurvlinders (geen foto), groentjes en hooibeestjes.
Groentje
Langsprietmot ♀ (microvlinder)
Mijn eerste hooibeestje van dit seizoen!
Bruine vierbandspanner (nachtvlinder)
En als we eenmaal een (etende) rups hebben ontdekt, zien we er steeds meer. Toch wel erg leuk om ook eens uitgebreider aandacht te besteden aan (fotografie van) dit stadium van een vlinder.
Etende rups van de lente-orvlinder (nachtvlinder)
Op de berk
...en dan verdwijnt hij in een dubbelgevouwen berkenblad
Rups van de grote wintervlinder (nachtvlinder)
Spannerrupsen zijn gemakkelijk van andere rupsen te onderscheiden, doordat het achterlijf slechts twee paar schijnpoten bezit: een paar naschuivers aan het uiteinde en een paar buikpoten op korte afstand daarvoor. Het middendeel van het lichaam heeft geen poten en wordt bij het voortbewegen steeds in een boog omhoog gespannen, waarbij het achtereind van het lichaam tot bij de voorste pootparen wordt getrokken (zie de volgende 2 foto's). De Nederlandse naam voor de familie van de spanners is afgeleid van deze manier van voortbewegen [bron: Vlindernet].
Manier van voortbewegen spannerrups
Manier van voortbewegen spannerrups
Rups van de grote beer (nachtvlinder)
Rups van de rietvink (nachtvlinder)
Rups van een zakdrager (microvlinder)
