Vandaag onverwachts naar de Hoge Veluwe voor de edelhertenbronst. De mannelijke edelherten zoeken tijdens de bronsttijd een vrouwtje (hinde) om mee te paren. Om indruk op de hinden te maken, maken ze een imposant oergeluid dat kilometers ver draagt: het zogenoemde burlen. Ze gebruiken het ook om de andere mannetjes te imponeren. Niet zelden strijden de mannetjes ook fysiek om de gunst van de vrouwtjes.
De weersvoorspellingen zijn goed: zon en een graad of 20, maar als we in het park aankomen is het bewolkt, winderig en vrij fris. Normaal gesproken ga ik er altijd lekker wandelen, maar vandaag sluiten we aan in de lange rij met fotografen. Na een paar uur wachten wordt ons geduld beloond en komen de eerste hindes voorzichtig het bos uit, op de voet gevolgd door een imposant uitziend mannetje. Hij loopt burlend rond. In de verte komt een ander, nóg imposanter mannetje dichterbij. Hij neemt zonder te blikken of te blozen de harem over van het eerste mannetje. We zien dat hij gevochten heeft: er zit een wond op zijn kop. Eigenlijk hebben we best veel geluk, want de wind gaat liggen en het zonnetje komt er zelfs bij. Ook zie ik voor het eerst moeflons (foto rechtsonder), maar helaas blijven die op een behoorlijke afstand in de beschutting van het bos zitten. Rond half 7 ruimen we onze spullen op.... en gaan voldaan weer naar huis.
De weersvoorspellingen zijn goed: zon en een graad of 20, maar als we in het park aankomen is het bewolkt, winderig en vrij fris. Normaal gesproken ga ik er altijd lekker wandelen, maar vandaag sluiten we aan in de lange rij met fotografen. Na een paar uur wachten wordt ons geduld beloond en komen de eerste hindes voorzichtig het bos uit, op de voet gevolgd door een imposant uitziend mannetje. Hij loopt burlend rond. In de verte komt een ander, nóg imposanter mannetje dichterbij. Hij neemt zonder te blikken of te blozen de harem over van het eerste mannetje. We zien dat hij gevochten heeft: er zit een wond op zijn kop. Eigenlijk hebben we best veel geluk, want de wind gaat liggen en het zonnetje komt er zelfs bij. Ook zie ik voor het eerst moeflons (foto rechtsonder), maar helaas blijven die op een behoorlijke afstand in de beschutting van het bos zitten. Rond half 7 ruimen we onze spullen op.... en gaan voldaan weer naar huis.
 |  |
 |  |
