Het is bewolkt en 14 graden, maar zo nu en dan piept de zon er tussen door. We gaan er dus gewoon even lekker op uit. Eigenlijk weet ik niet wat ik wil zien/fotograferen: vogels of macro.... Dus ik neem beide lenzen mee en wacht gewoon af wat er op ons pad komt. Vrij snel spot ik het prachtige landkaartje. Er zijn twee generaties met elk hun eigen 'kleed': de voorjaarsgeneratie die nu vliegt is vooral oranje, de zomergeneratie is vooral zwart. Het is vrij druk met vlinders: boomblauwtje, bont zandoogje, citroenvlinder, witjes. En hoewel we ook enkele oranjetipjes (mannetjes) zien vliegen, gaan ze helaas niet op de pinksterbloemen zitten. Als ik dichterbij kom, zie ik dat op vrijwel elke pinksterbloem een prachtig oranje eitje is afgezet: over niet al te lange tijd zullen hier dus de groene rupsen van het oranjetipje te zien zijn! Wat wel bij de pinksterbloem te zien is, zijn enkele pinksterbloemlangsprietmotten. En terwijl ik zo laag bij de grond bezig ben met foto's maken, zie ik enkele rupsen tussen het gras. Ze zijn klein, maar vallen mij om verschillende redenen gelukkig toch op. Helaas moet ik de naam van twee rupsen voorlopig schuldig blijven... Dit is toch wel weer heel erg genieten van en in de natuur! Dan zie ik 'iets zwarts'. Ik vind het vrij groot, maar kan het niet thuisbrengen. Ik wandel er rustig heen en zie een zwarte specht aan het foerageren: hij hakt rustig met zijn snavel het schors van een dode boom weg en eet wat hij eronder vindt. De adrenaline giert door mijn lijf! Zo vaak zie ik geen zwarte specht. Bovendien, hij blijft gewoon zitten! Mijn camera ratelt al... Terwijl de zwarte specht een andere boom (verder weg) uitkiest, zie ik hoog in een kruin van een boom een eekhoorntje lopen. Nou ja zeg! Onze 'Ekie' heeft zich helaas niet weer laten zien na begin februari, maar dit is toch ook heel erg leuk. Jammer genoeg komt hij niet naar beneden, maar blijft bovenin foerageren... Als we weer in de auto zitten, realiseer ik me dat we toch weer mooie 'dingen' hebben gezien. Op dat moment zie ik twee reeën in een weiland met allemaal paardenbloemen staan. We stoppen meteen. Eén van hen, de reegeit, blijft lang genoeg staan voor een foto... de ander, een bokje, gaat er als een speer vandoor. Wat een dag, wat een dag.... ik heb genoten!
Comments are closed.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|