Het is koud, slechts 7 graden, maar het is windstil en dus gaan we even kijken of we 'iets' kunnen vinden. Liefst vlinders en/of libellen natuurlijk ;-) In het hele land lijken de smaragdlibellen al te vliegen, behalve hier. Tot ik er eentje zie hangen.... eindelijk! Nog helemaal niet op kleur, maar al zo mooi. Ik ben zó blij dat ze er weer zijn! Verder zien we buiten een vuurjuffer en glassnijder nog helemaal geen juffers of libellen.... Het is ongetwijfeld veel te koud voor ze.
Mijn eerste smaragdlibel van dit seizoen!
Vuurjuffer ♂
Glassnijder ♀
Wat we wél zien, zijn nachtvlinders en rupsen. Best redelijk wat eigenlijk. En hoewel ik ook wel een oranjetipje had verwacht, zien we slechts twee dagvlinders. Omdat we inmiddels in en in koud zijn geworden, besluiten we om weer huiswaarts te gaan.
Gestippelde oogspanner (nachtvlinder)
Smaragdlangsprietmot ♂ (microvlinder)
Smaragdlangsprietmot ♀
Klein geaderd witje
Kleine vuurvlinder
Eitje oranjetipje
Rups gewone zakdrager (microvlinder)
Nog onbekende rups
Rups grote wintervlinder (nachtvlinder)
Nog onbekende spannerrups
Rups rietvink (nachtvlinder)
Terwijl we richting huis rijden zien we een kievit vliegen. Nu is dat niet zo vreemd, maar de manier waarop deze vliegt wél: het lijkt of hij/zij een fietser aan wil vallen! Ik minder vaart en rij langzaam richting de kievit. Hij/zij is inmiddels in het (zeer recent omgeploegde) land naast de weg gaan zitten. Ze blijft veel te dicht bij de weg zitten in mijn ogen en ik besluit haar te observeren. Ze gilt het uit en blijft (veel te dicht bij de auto) zitten. Ik heb een vermoeden...... stap uit en besluit een kijkje te nemen in de (drooggevallen) greppels aan beide kanten van de weg.
| Dan zie ik hem zitten: een heel klein pulletje!!! Pa of ma vliegt inmiddels rondjes boven me, maar ik zie al dat het beestje er nooit zelf uit kan klimmen, dus mijn besluit staat vast: ik ga het pulletje uit de greppel halen (hoewel ik weet dat het niet slim is om jonge dieren aan te raken ivm afstotingsgevaar). Ik haal het diertje, dat doodstil blijft zitten, eruit en zet het op de weg in de hoop dat het door de ouders wordt meegenomen naar een veilige plek. Dat gebeurt niet en dus besluit ik het diertje in de omgeploegde akker (waar beide ouders zitten) neer te zetten: het diertje loopt, onder luid gegil van één van de ouders, richting zijn ouders. Even later zit het veilig onder de veren van de ouderkievit. |  Kievit pulletje (foto gemaakt met mijn telefoon) |
