Hoewel ik er geen echt mooie foto's van heb kunnen maken, wil ik wel graag een blog maken over de prachtige putter. Zo heel vaak zie ik ze niet (let ik er niet op?) maar de afgelopen dagen dus wel. De naam 'putter' heeft het vogeltje gekregen doordat het (vooral) vroeger vaak in kooien werd gehouden, waarin het zelf een vingerhoed met water omhoog moest trekken (putten) om te kunnen drinken. De putter eet het liefst zaden van de distel, vandaar ook de naam distelvink. Het is door de bont gekleurde kop van zowel het mannetje als het vrouwtje een onmiskenbare vogel die met geen enkele andere vogel te verwarren is. In de vlucht valt vooral de brede, gele vleugelstreep op en dat is van een groepje putters werkelijk prachtig om te zien!
Ze foerageren veelal in groepen. De afgelopen dagen heb ik ze gezien tussen het gras in weilanden en (samen met sijzen) bungelend aan de katjes van de els. Het valt niet mee om ze te fotograferen. Zodra je geluid of beweging maakt vliegen ze op en strijken een stukje verderop weer neer. Als je daar dan heen rijdt, vliegen ze weer op etc. De kunst is om een goed plekje te vinden en daar gewoon rustig af te wachten. Als er andere mensen of auto's passeren, vliegen ze op en strijken soms precies bij 'jouw plekje' neer. Geduld is (ook hier) een schone zaak!
Relaxend in het zonnetje....
Foeragerend in een els...
 |  |
Niet alleen het foerageren gaat in groepsverband. Ze nemen ook zo nu en dan een gezamenlijk bad. Brrr, lijkt mij erg fris met deze temperaturen, zonder warm zonnetje en met een harde wind, maar zij lijken het prettig te vinden.
