 | Met een gevoelstemperatuur van zeker -10 graden is het ijskoud. Toch gaan we met een groep vlinderaars op zoek naar de eitjes van een zeldzame dagvlinder: de sleedoornpage. De vlinder zelf leeft zo verborgen (in de toppen van bomen) dat ze maar weinig worden gezien (vliegtijd: aug en sept). Ik prijs mezelf gelukkig dat ik afgelopen zomer een aantal heb gespot én kunnen fotograferen. Een aantal overwintert als eitje en die zijn (met enige oefening) goed te vinden in de winter (wanneer de blaadjes van de bomen zijn en er geen sneeuw of rijp op de takken ligt). Ze zijn van sept tot mrt aanwezig in sleedoornstruiken en pruimenbomen. |
De halfronde witte eitjes zijn heel klein (het zijn slechts stipjes op een takje) en hebben een ribbelpatroon: een soort golfballetje. Ze zitten vaak in de oksels van takken en aan de voet van doorns van de sleedoorn. Soms worden wel 3 eitjes bij elkaar afgezet, meestal maar 1. Aan het eind van de middag hebben we met z'n allen 12 eitjes gevonden (waarvan 2 door mij, voor een eerste keer lang niet slecht!).
  |   |
| Ook vinden we anders gevormde eitjes. Dit eitje ziet er heel anders uit: glad met een deuk in het midden (een soort badkuip). Deze blijken van de blauwrandspanner te zijn, een in NL algemeen voorkomende nachtvlinder. Deze vlinder zet haar eitjes af in allerlei loofbomen, met een voorkeur voor els, maar ook in de sleedoorn. |  |
