De zon schijnt alwéér! Een strakblauwe hemel en een temperatuur net boven nul. Ondanks de aantrekkende wind, ga ik toch maar even een rondje vogels kieken. Het is druk en begint meteen goed: zodra ik op één van mijn favoriete plekjes kom, zie ik een blauwe reiger staan. Ik ontdek het niet meteen, er is iets 'vreemds' aan hem, maar dan zie ik het: hij heeft een enorme vis (een snoek volgens kenners) gevangen! Wat zeg ik? Gespiest! Aangezien de reigers hier enorm schuw zijn, blijf ik op een voor hem niet bedreigende afstand staan. Helaas is de foto daardoor niet geweldig, maar ik vind hem wel leuk genoeg (temeer omdat ik nog nooit zo'n foto heb kunnen maken).
Blauwe reiger
Langzaam rol ik verder met de auto, maar zoals ik al vermoedde, vliegt hij weg. Even denk ik dat hij zo'n enorme vis vliegend niet kan tillen, maar hij krijgt het tóch voor elkaar en landt veilig met vis en al aan de andere kant van het water, onbereikbaar voor mijn lens.
Verderop staat een grote zilverreiger, maar die heeft mij eerder gespot dan ik hem en vliegt weg. Inmiddels ben ik het wel gewend hier, maar ik ben van plan me vandaag niet zó snel gewonnen te geven. Deze reiger laat ik (voorlopig) met rust en ga verder. De dodaars is er ook weer: hij/zij is druk aan het foerageren. Ook minstens 5 witgatjes foerageren langs de waterkant. Zodra ze mij in de gaten krijgen, vliegen ze verschrikt op. Jammer! Een stuk verderop zwemt een groep kuifeenden. Ook deze vogels zijn schuw. En inderdaad, ze vliegen weg. Vreemd genoeg vliegen ze wel mijn kant op en lukt het om een vrouwtje en een mannetje in de vlucht vast te leggen.
Kuifeend ♀ en ♂
In een paar bomen zit een grote groep kramsvogels. Het geluid dat ze maken klinkt prachtig! Toevallig las ik gister een artikel over de ontstaansgeschiedenis van het woord 'kramsvogel'.
Kramsvogels
Een groep van zo'n 20 wulpen foerageert in een weiland. Ze staan helaas te ver weg voor foto's. Een prachtige witte buizerd zit op een paaltje. Eigenlijk weet ik dat ik het niet eens hoef te proberen, maar toch minder ik vaart. Alsof hij mijn gedachten kan lezen, vliegt hij meteen weg. Ik probeer het nog éénmaal bij de grote zilverreiger. Hij heeft zijn plekje aan het water weer ingenomen. Natuurlijk vliegt hij weg (ik kijk er al niet eens meer van op), maar hij gaat op redelijke afstand van mij in het weiland zitten. Mooi! Ik zet de motor uit en wacht geduldig af. Hij begint eerst grondig zijn veren te poetsen.
Grote zilverreiger
Dan komt er een vliegtuig over gevlogen. Hij kijkt omhoog. Is ie bang van het lawaai? Hij houdt het vliegtuig goed in de gaten, maar blijft wel op dezelfde plek staan (gelukkig). Als het geluid van het vliegtuig wegsterft, lijkt hij verontwaardigd te schreeuwen, alleen komt er geen geluid uit. Van schrik (?) gaat hij staan 'schijten'.
Hoewel het door de afstand niet geweldige foto's zijn geworden, vind ik het ontzettend interessant om dit gedrag te observeren en zo mooi mogelijk vast te leggen. Weer kijkt de grote witte vogel omhoog. Deze keer zijn het overvliegende ganzen. Hij schudt zijn veren en besluit dat het tijd wordt voor een lekker hapje....
Bij het water aangekomen, lijkt hij er toch weinig zin in te hebben. Dan krijgt hij bezoek van zijn blauwe neef. Kennelijk zit de zilverreiger op ZIJN plek. De zilverreiger doet nog een poging te laten zien wat hij in huis heeft, maar hij maakt geen schijn van kans: zijn neef jaagt hem subiet weg.
Blauwe reiger en Grote zilverreiger
En terwijl zijn neef al uitkijkt naar een lekkere, dikke vis, gaat de grote witte vogel op zoek naar een andere goede visstek. Omdat ik weg moest, kon ik ze helaas niet verder volgen. Wie weet een volgende keer!
Blauwe reiger
Grote zilverreiger
