Het is koud, net onder nul, dus gaan we het (beuken) bos in om te zoeken naar ijshaar. Maar waar we ook kijken, speuren en turen, we vinden het niet. Misschien is het toch te warm in het bos? Enigszins teleurgesteld gaan we 'dan maar' vogels kieken. Onderweg zien we 3 prachtige reeën de weg oversteken (op ruime afstand van de auto), kennelijk opgejaagd door een blaffende hond. Ze verdwijnen het bos in. Wanneer ik een goudvink ontdek, stop ik de auto, schuif het camouflagegordijn voor het raam en probeer te naderen. Iedere keer als ik nader, vliegt hij een stukje verder en gaat verder met foerageren. Ik probeer het nóg voorzichtiger en dat loont: hij blijft zitten! Op hooguit 10 meter afstand mogen we hem van alle kanten bekijken én fotograferen.
Goudvink ♂
Een andere uitdaging vormt een grote zilverreiger die aan de waterkant staat. Zodra de auto stopt, is hij alert. Tóch blijft hij staan. Ik besluit het camouflagegordijn weer voor het raam te schuiven en langzaam dichterbij te komen. Héél langzaam. Ik duim dat hij went aan de auto (mij ziet hij niet) en ons dichterbij laat komen. Dat lukt redelijk en even later zien we dat hij kleine visjes vangt.
Grote zilverreiger met prooi(tje)
Op dezelfde locatie als vorige keer zien we weer kramsvogels foerageren. Hoewel ik foto's maak, weet ik al dat ze niet in deze blog gaan verschijnen: de afstand is te groot om mooie foto's te kunnen maken. Kramsvogels foerageren in groepen en vaak zitten daar spreeuwen en/of koperwieken tussen. Vaak let ik daar niet zo goed op, maar vandaag bekijk ik de groep eens wat beter. Er lopen inderdaad spreeuwen tussen én...... ik ontdek bovendien twee koperwieken! Jaren geleden (toen ik nog een compact camera had) heb ik eens een (hele slechte) foto kunnen maken van een koperwiek in een boom. Daarna heb ik ze nooit meer gezien (of op gelet). Met deze (niet scherpe) foto ben ik dan ook tóch blij.
Mijn eerste koperwiek sinds jaren!
