De laatste koninginnedag. Kroningsdag. Voor mij geen oranjefeesten en ook niet uren achter (of is het voor?) een tv-scherm hangen. Hoe fijn zou het zijn 'mijn eigen koning' te fotograferen: de blauwborst! Ik besluit weer een poging te wagen op dezelfde plek als waar ik hem gister trof. De rietgorzen en rietzangers laten zich wederom zien én horen. Deze vogels zijn een stuk minder schuw dan mijn wensvogeltje. De blauwborst zit veelal tussen het riet en op de grond (en dus onzichtbaar voor mij). Hoewel hij zich een paar keer kort laat zien (daar wacht je dan uren geduldig op), heb ik nog steeds geen echt mooie foto kunnen maken (maar... eens zal dat lukken, toch?). In een ondergelopen weiland aan een doorgaande weg, zie ik verrassend genoeg deze tureluur, vergezeld van een aantal ooievaars. Kennelijk vinden ze hier voldoende voedsel met z'n allen. Een hele poos sta ik te kijken naar een groep (uitermate waakzame) grauwe ganzen met pullen. Wat een nieuwsgierige, ondernemende dotjes. Deze witte kwikstaart loopt over de weg als ik aan kom rijden. Hij besluit op een paal te gaan zitten, wat mij de gelegenheid geeft een foto te maken. De verrassing van vandaag is deze prachtige grasmus. Bij een braamstruik zie ik in een flits 'iets grijs-bruins' van tak wisselen. Meteen moet ik denken aan een braamsluiper. Het blijkt een grasmus: warmere kleuren en een langere staart dan de braamsluiper. Bovendien heeft de grasmus een duidelijkere witte oogring, een lichtere iris, lichte poten en oranjebruine vleugelranden.
0 Comments
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|