Na de teleurstellingen van gister probeer ik vandaag weer vol goede moed de dag te beginnen: we staan op tijd op om vroeg het veld in te kunnen gaan. We gaan naar een gebiedje dat ik nog niet ken, maar er blijkt een vrij grote populatie heideblauwtjes te zitten. Het is vrij warm en benauwd, maar de zon schijnt (nog) niet. We treffen de vlinders dan ook aan in 'slaapstand'. Vaak komen heideblauwtjes 's avonds bijeen, bijvoorbeeld in een pol pijpenstrootje, en vormen daar een slaapgezelschap. We zien er enkele tientallen bij elkaar!
Heideblauwtje ♂
Heideblauwtje ♀
Heideblauwtje ♂
Heideblauwtje ♂
De zon schijnt zo nu en dan voelbaar door de wolken heen. Meteen is dat te merken: in het gras duiken allemaal 'blauwe vlekjes' op. De mannetjes openen hun vleugels! Her en der (ze zijn (nog?) niet zo talrijk als de mannetjes) zien we 'bruine vlekjes': de vrouwtjes.
Heideblauwtje ♂
Heideblauwtje ♀
Heideblauwtje ♀ (l) en ♂ (r)
Soms tref je enigszins bijzonder ogende vlinders (zie ook de sint-jansvlinder in deze blog): onderstaand heideblauwtje heeft waarschijnlijk problemen gehad tijdens het uit de pop komen of het oppompen van de vleugels. Eén van zijn voorvleugels is niet uitgehard. Hopelijk redt hij het!
Gehandicapt
Heideblauwtjes vliegen in juni, juli en augustus. De vlinders voeden zich vooral met nectar van gewone dophei, struikhei en muizenoor. De mannetjes verschijnen ongeveer een week eerder dan de vrouwtjes. Ze zoeken naar vrouwtjes door middel van patrouillevluchten of vertonen territoriaal gedrag, maar vormen geen vast afgebakend territorium. Andere mannetjes, vlinders en soms zelfs hommels worden achtervolgd en verjaagd. Wanneer het mannetje een vrouwtje vindt, wordt er gebaltst: het mannetje klappert eerst snel met de vleugels en komt vervolgens dichtbij het vrouwtje. Zijn er al mannetjes aanwezig, dan komt het vaak tot schermutselingen waarbij de mannetjes om beurten opvliegen en weer dicht bij het vrouwtje landen, totdat één mannetje gaat paren. Een bevrucht vrouwtje paart niet opnieuw. Ze weert opdringerige mannetjes door het achterlijf af te wenden, met de voorpoten op de kop van het mannetje te trommelen of een wit gedeelte van het achterlijf te laten zien. Vertrekt het mannetje niet, dan verstopt ze zich in de vegetatie. Het vrouwtje zet de eitjes vooral af op struikhei [bron: De Vlinderstichting].
