De vorige keren had ik een telelens bij me, maar ik wil de keizersmantel ook met mijn macrolens op de foto proberen te zetten. Het waait vandaag niet zo hard, het is een graad of 22, dus ik ga nogmaals naar 'de plek'. Vrij snel zie ik haar op het koninginnenkruid zitten. Ongelooflijk! Vier keer heen geweest, drie keer gezien. Ze lijkt wat dizzy, ze staat wankel op haar pootjes en het beetje wind dat er staat maakt dat ze een paar keer haar evenwicht verliest. Ook komt ze terecht in een spinnenweb, waar ik haar (uiteraard) uit haal. Sneu om te zien. Ik kan verder niks voor haar doen. Voor het eerst zie ik haar mineralen drinken van het zand. Dat had ik al wel bij de grote weerschijnvlinder gezien, maar ik wist niet dat keizersmantels dat ook doen. Op een gegeven moment draai ik even weg en kijk vervolgens naar een stukje koninginnenkruid zo'n 50 cm verderop. Daar zit de keizersmantel ook. Huh? Maar ze zat toch op dat andere plekje. Ik kijk.... en ja hoor, daar zit de keizersmantel. Wat?!? Maar dan zijn er twee! Ik dacht niet dat het mooier kon, maar dit is geweldig! Ik blijf een poosje van deze twee vrouwtjes genieten. Uiteindelijk ga ik weer weg en hoop van harte dat ze inmiddels hebben gepaard en eitjes hebben afgezet of dat nog gaan doen, zodat we volgend jaar weer kunnen genieten van deze 'zeldzame' vlinder.
 |  |
