En daar sta je dan 's morgens om half 7 in een berm langs het water: de zon is net op, windstil, 15 graden en geen mens te bekennen. We gaan op zoek naar libellen met dauwdruppeltjes. In eerste instantie zien we alleen enkele lantaarntjes. Eigenlijk willen we de bandheidelibel op de foto zetten, dus we zoeken rustig verder. Even raak ik in paniek (zouden we ze wel kunnen vinden of zitten ze te diep in de vegetatie?). Dan zie ik er één: de bedruppelde vleugels verraden het diertje. Als we dichterbij komen, zie ik aan het oog dat het een zwervende heidelibel is: het onderste deel is grijs. Wat leuk, die heb ik lang niet gezien!
Zwervende heidelibel ♀ met tegenlicht
We lopen verder en voor we het weten zien we minstens acht bandheidelibellen dicht bij elkaar zitten. Omdat ze nog koud zijn, blijven ze rustig zitten en kunnen we naar believen foto's nemen. Het blijft wel een uitdaging om een rustige achtergrond te vinden, omdat ze in hele dichte vegetatie zitten, maar ik ben er tevreden mee. De zon komt steeds verder op en dat zie je aan de foto's: het licht wordt steeds warmer.
Bandheidelibel ♀
Bandheidelibel ♀
Bandheidelibel ♀
Bandheidelibel ♀
Bandheidelibel ♂
Bandheidelibel ♂
Bandheidelibel ♂ met tegenlicht
Als we klaar zijn met de bandheidelibellen staan we op het punt terug te lopen. Dan hoor ik een luide piep: een ijsvogel! Kort daarop vliegt hij over het water langs ons. Met open mond sta ik hem na te kijken: wat een gaaf beest is het toch! Bijna bij de auto vinden we ook nog enkele tengere grasjuffers. Hier schijnt de zon al een poosje, dus de druppels zijn van deze diertjes af, maar het licht is nog mooi zacht. Tevreden keren we huiswaarts met nog een heerlijk lange en zonnige dag voor de boeg!
Tengere grasjuffer ♂
Tengere grasjuffer ♀
