Het is alweer even geleden dat ik op pad ben geweest en dat merk ik: het kriebelt! Omdat het vandaag een prachtige, koude dag belooft te worden, sta ik vroeg op. Nog voordat de zon opkomt, ben ik 'in het veld'. Het is inderdaad koud (iets onder nul). Ons doel: de zonsopkomst. 'Op sommige plekken' is namelijk mist voorspeld en dat levert meestal sfeervolle beelden op. De zon komt prachtig op, maar helaas is hier geen mist. We stellen ons doel bij: ijskristallen. Maar bij nader inzien blijkt dat tegen te vallen: er is geen mooi onderwerp om te fotograferen en ik heb totaal geen inspiratie om de ijskristallen, die bijvoorbeeld op de struikhei aanwezig zijn, sfeervol in beeld te brengen. Tja, wat doe je dan? In de eerste plaats genieten van de rust en het ontwaken van de natuur! We zien veel reeën en dat blijft genieten, hoe vaak ik ze ook zie! We besluiten vogels te fotograferen. Maar wíj kunnen dat wel 'besluiten', de vogels denken daar blijkbaar anders over: óf ze zitten te ver weg, óf ze zitten verstopt in bomen of struikgewas. Eigenlijk had ik dit wel verwacht (de vorige keer viel het ook tegen), maar we houden vol. En dat wordt toch (een beetje) beloond: we zien een groepje staartmezen foerageren in het zachte ochtendlicht; bij het water zien we minstens 4 ijsvogels vliegen en eentje gaat zelfs even mooi voor ons poseren (ver weg, maar toch enorm genieten!); en ook een dodaars, normaal toch een erg schuwe vogel die meteen onder water verdwijnt, lijkt het vandaag prima te vinden om op de foto te gaan.
Staartmees
IJsvogel
Dodaars
