Het belooft vandaag een vrij zonnige dag te worden, dus besluiten we een vogel-kijkdag te doen. Er is inmiddels genoeg te zien: in de weilanden grote groepen ganzen (kol, brand, Canadees, grauw), grote zilverreigers, blauwe reigers, buizerds, hazen etc. Maar we focussen ons op het water. Eerst naar een gegraven plas. Vorig jaar zaten daar heel veel verschillende vogels (o.a. smienten), maar nu zien we alleen een fuut, meerkoeten, een knobbelzwaan en meeuwen. De rest zit te ver weg om nog enigszins fatsoenlijk op de foto te krijgen. Dan naar 'onze' ijsvogelstek. Vorig jaar heb ik hier voor het eerst mooie foto's kunnen maken van een ijsvogel (zie blog). We zijn er nog maar net of we zien een buizerd landen in een boom. Door de afstand (ca. 100 m) en het feit dat er veel takjes voor hem zitten kunnen we geen duidelijke foto nemen. Even verderop landt nóg een vogel. Ik zie meteen dat het een roofvogel is, maar geen buizerd: het is een havik! Hoewel ook deze afstand (te) groot is en er takjes voor zitten, maak ik wél een foto en ben erg blij met deze verrassing. Helaas zien we (in de korte tijd dat we hier zijn) geen ijsvogel en we besluiten weer verder te gaan. Via allerlei binnendoor-weggetjes rijden we richting het Vossemeer. We zien een aantal buizerds en torenvalken, maar allemaal vliegen ze weg voordat de auto stilstaat (het nadeel van rijdend spotten/fotograferen). Dan zie ik iets blauws. Meteen weet ik: een ijsvogel! Maar hier? Dit is toch geen (nest)biotoop voor een ijsvogel? Kennelijk vindt hij hier (in de winter) toch voldoende voedsel. Bij nadere inspectie zien we (licht) stromend (helder) water, takken over het water etc. Wat gaaf toch weer om deze 'blauwe flits' te mogen waarnemen! Op naar het Vossemeer! Een heerlijke plek om watervogels te spotten, hoewel de afstand voor echt mooie foto's eigenlijk te groot is (voor mijn 400 mm). Altijd als ik hier ben hoop ik bovendien op een glimp van een zeearend, maar dat is helaas nog niet gelukt. En ook vandaag laat hij zich niet zien (of ik kijk niet goed). Maar er is voldoende ander moois te zien: nonnetjes, pijlstaarten (veel te ver), brilduikers, kuifeenden, tafeleenden (niet op de foto), kuifeenden, grote zaagbekken en bergeenden. Terwijl we langs het meer rijden, valt op dat één plek regelmatig bezocht wordt. Er turen mensen met verrekijkers naar het water en er nemen mensen pal aan het water plaats om blijkbaar iets bijzonders te spotten/fotograferen. Eerst schenken wij er geen aandacht aan, maar als het rustig is, besluiten we toch eens beter te kijken (gewoon vanuit de auto). Ik speur het wateroppervlak af en zie meerkoeten en kuifeenden. Hm, niks bijzonders toch? Dan komt er een klein eendje boven. Ik herken haar niet meteen (een nonnetje vrouw?), maar dan realiseer ik me dat dit de zeer zeldzame buffelkopeend moet zijn. Op twitter zag ik namelijk een melding voorbij komen. Toch een gave waarneming! En omdat het licht nu snel minder wordt, besluiten we om deze mooie vogel-kijkdag hier te beëindigen.
Comments are closed.
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|