Een heerlijke nazomerdag met 25 graden en redelijk wat zon. De hoogste tijd om weer eens lekker op pad te gaan. Vandaag staat 'paddenstoelen op het Dwingelderveld' op het programma. Vorig jaar ben ik begonnen om sfeervollere foto's van paddenstoelen te proberen te maken (o.a. met 'lichtbolletjes' in de achtergrond) i.p.v. op zoek te gaan naar soorten en (mooie) registratiefoto's te maken. Dat viel (en valt) echt niet mee en ik ben over de foto's van vandaag nog steeds niet echt tevreden. Gelukkig kan ik nog veel oefenen, want de herfst moet nog beginnen... Terwijl we op zoek zijn naar geschikte beelden met paddenstoelen, valt op dat er ontzettend veel bonte zandoogjes op de bospaden zitten: ze vliegen op als we naderen, vliegen een poosje met ons mee en gaan dan weer terug naar 'hun plekje'. Op de wat meer open plekken zien we vooral kleine vuurvlinders en nog een enkel hooibeestje. Hoewel ik enkele (registratie)foto's van ze maak, plaats ik ze niet. Iets anders is het als ik ineens roep: ik zie een slang! Dan pas realiseer ik me wat ik zeg en laat ik mijn camera 'ratelen'. Het is een prachtig bruinachtig exemplaar (een vrouwtje?). Meestal gaan ze er heel snel vandoor, maar deze heeft gelukkig geen haast. Ze is wel alert en kruipt langzaam verder over het zandpad, maar we krijgen voldoende gelegenheid om foto's te maken. Supergaaf! Slangen ademen via neusgaten, maar ruiken met hun tong. Ze hechten geurdeeltjes aan hun tong, die permanent vochtig is, zodat de deeltjes blijven plakken. Een slang 'kwispelt' met de tong ('tongelen') om zo meer geurdeeltjes op te vangen. Daarna wordt de tong in de bek teruggetrokken en langs een met sterk doorbloed weefsel gevulde holte in het verhemelte gestreken. Deze holte wordt het orgaan van Jacobson genoemd en het analyseert de geurdeeltjes, zodat de slang kan bepalen of er een prooi dan wel een vijand in de buurt is. Omdat de tong gespleten is, kan de slang 'in stereo' ruiken en zo bepalen waar de geur het sterkst is, oftewel waar de geur vandaan komt [bron: wikipedia]. Er zijn nog steeds veel juffers en heidelibellen. De heidelibellen laat ik met rust omdat ze vooral op het warme zand zitten. De juffers probeer ik wel te fotograferen. Ze zijn vrij actief, vooral de tengere pantserjuffers, maar uiteindelijk lukt het me enkele soorten redelijk mooi op de foto te krijgen. Na een heerlijke wandeling van ruim 4 uur moet ik helaas constateren dat mijn achillespezen weer beginnen op te spelen. Ik ben blij dat ik er de hele zomer geen last van heb gehad en heb kunnen genieten van de prachtige vlinders en libellen in ons land, maar ik zal mezelf nu goed in de gaten moeten houden om ernstige klachten (zoals die van vorig jaar) te voorkomen...
0 Comments
Leave a Reply. |
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|